Categorie: dopkaart

Doppen in December

December is de maand dat veel werklozen een vrij harde les krijgen inzake beheer van hun financiën. Het is namelijk zo dat dit traditionneel de maand is waarop het verlof berekend wordt indien men dit als werkloze nog niet heeft opgenomen.
Het idee van werklozen die verlof moèten nemen is op zich voor mij absurd te noemen maar ok, het is België, en in dit land moet iedereen verplicht enige dagen inschrijven als vakantie, ook al heb je geen geld om jezelf te voorzien van basisvoorzieningen. Vakantie is een soort van heilige koe die verering geniet met fanatisme dat vaak de realiteit ver overstijgt. Niet alleen in de ambtenarij trouwens, ook sommige privé bedrijven hebben meer verlof dan goed voor hen is, maar ik wijk af.

December is dus de maand waarop een uitbetalingsinstelling (vakbond of hulpkas) gaat berekenen of je je verplichte verlofdagen je hebt opgenomen. Doppers doen deze opname door middel van een ‘V’ op hun stempelcontrolekaart C3A te schijven.

Die ‘V’-dag krijg je geen dopgeld en ben je ook onbeschikbaar voor eventuele interimjobs.
Je verdwijnt met andere woorden dus heel even uit de werkloosheidspoel en komt in de vakantie-kas terecht.
De vakantiekas is zoiets als een oud-communistisch systeem waarbij iedere werkgever en -nemer te veel betaald om dan verplicht dit geld op te nemen op de maanden dat zhij (zij of hij dus, taal moet leven!) een lang verlof opneemt, met dat verschil dat we, in tegenstelling tot de communisten, deze vakantie niet verplicht in een aan zee gelegen woonkazerne moeten opnemen, maar in andere oorden waar je moet aanschuiven voor eten.

Dit is dezelfde methode dan wanneer je een ‘Z’ plaatst, dan verdwijn je even naar de ziekenkas ipv de werkloosheidscijfers. Niet te verwarren met de Z van Zwartwerk, zoals er ooit een dopper heeft gevraagd tijdens een infodag van de vdab. (Moet ik dan Z invullen als ik in’t zwart ga werken?).

Tijdens de Decembermaand kan het dus zijn dat de vakbond je niet-opgenomen verlof afhoudt op de laatste uitbetalingsmaand. Daar heb je normaal ook een waarschuwing voor gekregen per brief, om je er op attent te maken dat je nog niet veel dagen ‘V’ hebt gezet en dus in december de volle 20 dagen zal moeten verplicht opnemen.
Nogmaals, iedereen is verplicht deze dagen op te nemen.

Je kan uiteraard hier en daar per maand een paar dagen verlof invullen om zo tegen December aan toch een redelijke uitkering te ontvangen. Maar dan heb je uiteraard die dagen niets.
Ik doe het gewoonlijk zo: vanaf september heb ik 4 dagen per maand verlof genomen. Hierdoor krijg ik iets minder geld, maar heb ik in December toch nog genoeg om van te leven.

‘t Is maar een tip aan alle mensen die nooit een V op hun dopkaart zetten: December kan wel eens hard worden anders.

–
Gepubliceerd via http://dagboekvaneendopper.blogspot.com/

Dopkaarten

Een zeer kostbaar goed voor elke werkloze is de controlekaart C3A kortweg: dopkaart.
Tot een tiental jaar geleden ongeveer moest je je persoonlijk bij het stempellokaal (stank) aanbieden met deze kaart om er op bepaalde dagen een stempel te laten aanbrengen. Op deze manier moest de werkloze bewijzen dat hij op een bepaald tijdstip zich kon aanbieden bij een veelal bouwvallig pand om een stempel op te halen na lang aanschuiven. Dit systeem werd terecht nogal snel als achterhaald bestempeld (heb u’m?) in de strijd tegen zwartwerk.
Vandaar dat men de controle heeft afgeschaft en vervangen door het aanelkaar koppelen van de vdab en de Rva databank. Op deze manier kon men zien wie er een uitkering kreeg en wie er werkzoekend was (we spreken jaren 2000, waar we dus normaal met vliegende auto’s zouden moeten rondzweven op weg naar ons werk op de maan:).

Om mensen niet te veel de pap in de mond te geven geeft men slechts één dopkaart wanneer je je inschrijft als werkzoekende uitkeringsgerechtigde. Op deze manier voert men een zogenaamd activeringsbeleid. Een activering die er dus op neerkomt dat de dopper in kwestie elke maand één keer moet aanschuiven bij het vakbondskantoor.
In sommige kantoren is dat een ramp. Je krijgt niet zomaar een dopkaart, je moet letterlijk UREN aanschuiven om er ééntje extra te pakken te krijgen.
Nochtans is het gewoon een vodje papier dat zonder de juiste flags en cijfers in de RVA databank geen waarde heeft. Het zegt gewoon op het einde van de maand aan het uitbetalingskantoor welke dagen je recht had op uitkering, meer niet.
Deze kaarten moeten normaal binnen gedaan worden (veelal in de bus gestopt worden dus) bij de vakbond op de eerste dag van de nieuwe maand die volgt op de maand waar de kaart over gaat. In de praktijk kan je maar beter 2-3 dagen op voorhand deze kaart binnendoen, al mag het niet officieel, men laat het toe.

Waarom men altijd doet alsof het vloeibaar goud is snap ik niet echt. De tijd die hiermee verloren wordt kan evengoed in een nuttige sollicitatie gestopt worden.

–
Gepubliceerd via http://dagboekvaneendopper.blogspot.com/

Interim

Interimwerk is een zachtere oplossing om meestal kortstondig uit de werkloosheid te geraken. De dagen dat je voor een interimkantoor werkt kan je dan mooi inbrengen in je dopkaart met een zwart gemaakt vierkantje.
Wat zo mooi is aan interimwerk is de afwisseling. Je kan het vrij snel laten weten aan je interimkantoor wanneer je het ergens beu bent, en meestal krijg je dan wel een ander werk toegewezen. Tenminste bij de kantoren waar je zelf naartoe bent gestapt.

Er zijn er ook die minder fraai werk leveren (meestal de onbekende, kleine kantoren) en die de werklozen in de VDaB-computer systematisch afschuimen op zoek naar kandidaten die geen werk kunnen of mogen weigeren voor echte shitty jobs.
Jobs waar men niemand voor vind en die totaal onderbetaald worden. Deze interimkantoren zijn meestal ook nog eens zeer slecht in hun administratie doordat ze met maar enkele medewerkers zijn en zich geen hol aantrekken van hun werknemers.

Zoals Frans Pointl het al schreef in zijn boek, zijn deze soort interimkantoren hun geld aan het verdienen met een vorm prostitutie.

Interim is goed om zeer kortstondig bij te werken, maar over het algemeen is het niet meer het opstapje naar een vast job van weleer. Daarvoor is de markt te hebzuchtig en korte-termijn geworden.

–
Gepubliceerd via http://dagboekvaneendopper.blogspot.com/