Naar analogie van de nieuwe rijken, is er voor mij ook de term ‘nieuwe groenen’.
Niet zozeer een politieke term, maar eerder een sociologisch fenomeen.
Naarmate meer en meer politieke partijen en scholen de mensen al van jongs af aan inprenten dat ze vooral goed moeten zorg dragen voor het milieu, komen er ook in de steden en dichtbevolkte landen steeds meer mensen bij dit dit groene ideaal willen uitdragen.
Hier kan je twee groepen in onderscheiden: de echte groenen en de nieuwe groenen.
De echte groenen gaan ècht groen leven,… hebben vaak geen auto, zorgen ervoor dat ze met een lage vervuilende voetafdruk op deze planeet rondlopen, zijn sociaal en houden rekening met anderen. Vaak zijn deze mensen zo milieubewust dat ze al gauw in het buitenland vertoeven om daar, tussen onaangetaste natuur, iets nuttigs te doen met hun leven (arme kinderen helpen, een dorp van irrigatie voorzien of met een NGO de wereld proberen te verbeteren). Dit zijn voor mijn part goede mensen, die leven op een manier die zo dicht mogelijk een evenwicht benadert met de planeet. Niets op aan te merken behalve de hier en daar opduikende betweterigheid, maar dat is hen vergeven.
De tweede soort daar heb ik een groot probleem mee. De nieuwe groenen zijn het soort mensen die lekker gesetteld zijn, eigenlijk vrij liberaal en kapitalistisch leven. Ze dènken dat ze groen zijn omdat ze ooit eens op een ecologische partij hebben gestemd, maar verder doen ze niets anders dat hun omgeving verpesten, verzuren en verzieken.
Deze nieuwe groenen zijn nep-ecologisten (eerder pure egoïsten).
Waarbij milieubewust leven een soort uithangbord is geworden, een luxe die ze zich kunnen veroorloven en waar ze graag mee paraderen om zich beter de voelen dan een ander (vroeger trachtten deze mensen dit effect te bekomen door een nep-Frans accent na te bootsen). Alles wat ze doen voor ‘het milieu’ is meestal hinderlijk voor een ander, of totaal contraproductief (zoals die mensen die dachten dat het een goed idee was om een electrisch aangedreven fontijntje in de vijver te plaatsen in hun tuin van 4m op 6m).
De nieuwe groene is meestal van middelbare leeftijd, heeft zijn huisje of appartement half afbetaald (aan banken die investeren in wapens en casino’s) en denkt dat met het sorteren van plastic en papier de planeet kan gered worden.
Meer nog, deze nieuwe groenen denken dat ZIJ ZELF eigenhandig verantwoordelijk zijn voor het redden van het milieu omdat ze sorteren, de rest van de barbaarse wereld zijn allemaal vervuilers volgens hen. Dat ze dan vaak met een terreinwagen rondrijden of een hond onderhouden doet er niet toe. Dat van het bedrag dat he uitgeeft aan het onderhoud van een stomme hond, een half dorp in Afrika van voorzien van water, doet er niet toe.
Deze mensen zijn eigenlijk het ecologisch equivalent van het Vlaams Belang.
Wanneer ze hun groene terrassen of tuin onderhouden (meestal op zeer slechte ogenblikken voor de buren) dan mag het er over het lawaai vooral niet geklaagd worden, want ZIJ zijn bezig met hun groene omgeving, en hun groene plantjes en bloemen. Terwijl ze in feite uit puur egoïsme de buurt laten afzien met het lawaai van hun machines en onderhoud.
De nieuwe groene leeft meestal in een buurt waar alles ongeveer uit beton bestaat, en kiest er dan voor deze buurt ‘op te fleuren’. Op zich een lovenswaardig iets, ware het niet dat dit opfleuren meestal gepaard MOET gaan met lawaaihinder.
Een grote vogelkoi, hanen, ja tot zelfs een ezel toe… moet allemaal kunnen in verstedelijkt gebied omdat de nieuwe groenen zich graag laten gelden. Ze willen te koop lopen met hun zogenaamde inzet voor het milieu.
Durf dus niet een verkeerde vuilniszak buiten zetten in de buurt van deze nieuwe groenen, want dan komen ze klagen of geven ze je aan. Over het gekrijs van hun papegaaien op het terras, of de lawaaierige tuinatributen mag je uiteraard niets zeggen… want dan opeens, van de ene seconde op de andere, worden ze over-verdraagzaam. Deze over-verdraagzaamheid verwachten ze ook van de barbaren die rond hen wonen en niet zo ‘groen’ zijn.
Welnu, mijn bericht aan al deze nieuwe groenen:
Probeer te zijn zoals de echte groenen, verkoop je huis, auto en lawaaispullen, laat je dieren achter bij mensen die er echt om geven en verhuis naar een bos in Venezuela: leer daar overleven, bouw je hut en probeer bij de locale bevolking te leven. Daarna kan je zeggen dat je groen leeft, maar probeer niet op een fascistoïde krampachtige manier iets te zijn dat je niet bent, zeker niet wanneer de je omringende mensen daar last van heeft.
Met andere woorden: ROT OP!
