Categorie: K3

Is dit nieuws anno 2009? – antwoord van de VRT redactie

Ik heb mijn vorige blogpost in een open brief naar de redactie van VRT gesuurd en dit was hun integraal antwoord:

Dag mijnheer,

Dank voor uw mail.

In onze overeenkomst met de Vlaamse regering staat dat de VRT-Nieuwsdienst elke dag een publiek van 16 tot 77 jaar zal bereiken. Meer specifiek eist de Vlaamse Overheid dat de VRT ook de ruim 40 procent laaggeschoolde kijkers/luisteraars bereikt. Dat doe je als omroep niet door alleen maar highbrow politiek en economisch nieuws te brengen, dat doe je door items tussen te voegen die minder geïnteresseerde kijkers/luisteraars ‘vasthouden’.

In de loop der jaren hebben wij onze journaals systematisch verlegd om lichtere onderwerpen toe te laten. Uit de cijfers blijkt dat wij er sindsdien in geslaagd zijn om de zwakke groep te bereiken. Van hogeropgeleide kijkers/luisteraars vragen we een beetje begrip en verdraagzaamheid waardoor het democratisch principe ‘media toegankelijk voor iedereen’ een kans krijgt.

Dat heeft niets met reclame te maken, want onze norm blijft altijd ‘nieuwswaardigheid’, alleen hebben we onze norm verruimd en een item over K3 – een fenomeen in de Vlaamse showbusiness ( u hoeft ze niet te kennen, noch leuk te vinden) – is groot nieuws op het moment dat de groep uit elkaar gaat.

Met vriendelijek goret,
VRT-Nieuwsdienst

Met vriendelijke groet,

De VRT-webredactie

Ik vind dit een beleefd, maar totaal inhoudsloos antwoord.
Ze doen net alsof ze zelf niet doorhebben dat deze ‘verruiming’ gewoon een excuus is om reclame als nieuws te vermommen. Er zijn tal van andere luchtige onderwerpen die deze doelgroep aanspreken, onderwerpen die niet met theatershows of productiehuizen te maken hebben (let maar eens op, elk luchtig onderwerp is toevallig ook een voortbrengsel van een bevriend productiehuis, van de theaterversie van Deans tot K3’s zoektocht naar een nieuwe “zingende kindervriendin”).
Terwijl er elke dag 1001 items zijn te vinden die wel nieuwswaardig zijn EN luchtig.
Het ontwikkelen van een robot-vis of de rechtzaak tegen de piratebay bijvoorbeeld. Er zijn onderwerpen genoeg te vinden die niet meteen Euro’s opbrengen voor Gert ‘geldwolf’ Verhulst en consorten.

Het ergste is dat de VRT hier de trukkendoos opengooit van de verdraagzaamheid.
Zogenaamd moeten de beter opgeleide kijkers (waar men vermoed dat ik bij hoor zo te zien:) VERDRAAGZAAM zijn tegenover nieuwsitems die bestemd zijn voor de andere kijkers. Met andere woorden: negeer de lompe shit, want anders kijkt er geen kat meer.
Welnu; het enige dat je hiermee bereikt is andermaal een zeker volksverlakkerij, zoals in het onderwijs al jaren bezig is, waarbij de mensen dommer worden gemaakt en alleen nog krijgen wat “de meeste mensen” willen zien.

Infotainment en holle cultuur zoals in de US met andere woorden.
Het gaat nog verder echter, al wie het met deze praktijk niet eens is of er zich aan ergert wordt meteen zonder onderscheid in het vakje van de “onverdraagzamen” geduwd.

Wel, ik BEN onverdraagzaam (toch zeker onder uw definitie)!
Ik bèn intolerant tegenover dit soort gecamoufleerde reclame en journalistieke gemakzucht. Zeker wanneer dit met ons belastinggeld gebeurd.

Massaal klagen mensen! Elke keer opnieuw!

Is dit het nieuws anno 2009?

Ik ben zoals geweten geen fervent TV kijker, maar ik volg wel de actualiteit, zei het online. Dat de nieuws uitzendingen op de televisie niet meer zijn wat het moet zijn, was vandaag nog maar eens pijnlijk duidelijk….
Eerst verbaasde ik me over het feit dat sites van kranten zoals de standaard en de gazet van antwerpen openden met de headliner dat een of andere zangeres van de groep K3 (een ensemble dat zich op het kinderpubliek richt nota bene!) opstapt.
Op zich kan dit perfect “nieuws” zijn voor de fansclubs, de forums van studio 100 of andere plekken waar men lucht-cultuur voor kinderen en kindvriendelijke rommel hoog in aanzien heeft. Het hoort echter niet thuis op de eerste pagina van een krant.

Groot was mijn verbazing echter toen ik naar deredactie.be ging en daar meteen een video fragment van de troela in kwestie in mijn gezicht kreeg gesmeten. Een fragment waar de zingende dame een nogal emotioneel, en totaal onbelangerijk nummer zong, terwijl de twee andere er op een zetel bij zaten voor spek en bonen (letterlijk in hun geval aan de soepjurk te zien).

Het stoort me wanneer het journaal niet het journaal is, maar een platform voor allerlei dubieuze prodcutiehuizen om hun nieuwe theatershows, musicals, CD’s en optredens in het Sportpaleis aan te preizen. HEt stoort me dat onder het mom van “nieuws” er dingen worden in ons gezicht gegooid die van verre of dichtbij geen nieuws kunnen zijn.
Hoe kan in een wereld waar er elke dag mensen sterven aan oorlog en honger, waar de economie op z’n gat zit en waar de hebzucht alles vernielt iets als een zangersesje dat afscheid neemt?
Niet dat ik iets heb tegen ‘softer’ nieuws natuurlijk, je hoeft niet altijd te openen met een bomaanslag of hongersnood, maar dit is erover.
Wat is het volgende? Waar ligt de grens van het door de commerce gestuwde berichtgeving? Want dat is het hoor! Mensen van studio 100 bellen dan naar hun vriendjes journalisten en zeggen dat ze ‘groot nieuws hebben’. Een persconferentie (gratis hapjes en drankjes voor de vrienden en pers) wordt samengeroepen en hip hop hap, daar gaan we. In één keer wordt er aan branding gedaan, want wat ZIJ doen als bedrijf is belangrijk, wat ze doen voor de kinderen is opeens OOK belangerijk wànt het stond op de voorpagina’s, het kwam op het nieuws. Dan moet het wel belangrijk zijn niet?

Het enige wat nog telt is de Euro’s die de kinderen en hun ouders spenderen aan al die rommel, die zeemzoeterige cultuurloze bagger die we elke dag toelaten in ons leven. Wie is er schuldig? De ouders, die hun kinderen uit gemakzucht naar die rommel laten luisteren en er speeltjes voor kopen, de mensen die zich laten meeslepen door dit hypnotiserende gedoe.
Of zoals een groot man als Johan Anthierens ooit zei tegen Vader Abraham (de minimalistische versie van studio 100 toen, maar evenzeer een uitbuiter van kinderemoties), “je kan ze makkelijk vangen hé”?
De tijden veranderen niet echt zo te zien, er blijven mensen met grotere en meer gesofisticeerde middelen geld uit de ouders hun zakken kloppen.

Dat de nieuwsdienst van de VRT hier echter aan meewerkt is een stap te ver, ze hadden het hooguit op Ketnet mogen vermelden, een zender speciaal voor kinderen en dan nog…
Jammer dat we niemand hebben van het kaliber van Anthierens, dat we geen journalisten meer hebben die hun job willen riskeren om deze bende kinderliedzwendelaars eens goed lik op stuk te geven, ze te ontmaskeren voor de zelfverlakkerende, navelstarende snobs zonder nut die ze zijn!