Deel 3: De verliezers van 2009

Tot slot van mijn analyse wil ik een licht werpen op de verliezers van deze verkiezingen.
De kiesgerechtigden kunnen niet allemaal gelijk hebben natuurlijk, buiten ‘de goei’ stemmen. De kiezer is verdeeld over verschillende partijen, met een foutenmarge tot gevolg in hun visie. Enkel wanneer 100% van de bevolking op eenzelfde kandidaat zoud stemmen hebben we ‘gelijk’ aangezien we dan allemaal één man (of vrouw) met één visie kiezen, en dan kan je moeilijk fout zitten leert de geschiedenis ons.
(da’s dus een grapje voor de mensen die het niet doorhebben).

De kiezer heeft uiteraard géén gelijk, ze stemmen allemaal op wat anders, een verdeelde mening kan dus nooit fout of juist zijn zoals de journalisten het ons voorstellen. De kiezers bestaan in meerderheid uit eigenzinnige kortetermijnwinst-denkers die al hun informatie van de TV moeten halen of uit debiele weekbladen. De minderheid kijkt lijdzaam toe hoe de rest uit bangheid, domheid en onwetendheid steeds weer op mensen stemt die vaak op TV komen (Kris Peeters was uit geen wielerwedstrijd, pensenkermis of opening van een parochiezaal weg te branden, terwijl de andere winnaar meer op TV kwam dan de nieuwslezers).

De verliezers zijn dan ook allemaal te zoeken bij de mensen die niet in beeld kwamen, of waarvan de personencultus geen ‘cool’ imago aangemeten kreeg.

Allereerst is er het Vlaams Belang. De Vlaming is ondertussen wel gewoon geworden aan hoofddoeken in het straatbeeld, de sjokkelende rijstijl van allochtonen die blijkbaar nooit enig rijbewijs hebben moeten halen en de ‘cultuur’ die ons overal wordt opgedrongen, ook aan mensen die er niet van moeten weten. De over-verdraagzaamheid is het andermaal (samen met veel medicatie) aan het winnen van de onverdraagzaamheid. Een slechte natuurlijke evolutie als je het mij vraagt, aangezien onverdraagzaamheid een deel van onze menselijke evolutie heeft bepaald en er nog steeds deel van uitmaakt.

Het aloude beeld van op het VB stemmen om ‘de migranten weg te krijgen’ heeft uiteraard veel van z’n (bruine) glans verloren, zeker in een wereld waar het elke dag duidelijker wordt dat zèlf emigreren naar betere oorden de enige echte oplossing is.
De Vlamingen die op het VB stemden en nu zijn overgestapt naar elders doen dit waarschijnlijk uit pure verveling, want bij het belang hoor je steeds dezelfde retoriek, dezelfde soort slogans en fout taalgebruik, maar je ziet er nooit enige kordate actie die daar bij zou moeten horen.
Zelfs moest ik een Vlaams-nationalist zijn, dan zou ik nog niet op het VB stemmen, omdat ze hun daden niet aanpassen aan hun woorden. Ze zitten er bij en kijken er naar, terwijl HUN land wordt uitverkocht. Geen enkele wet, geen enkel voorstel, wordt er gedaan om enige hulp te bieden aan hun kiesvee.

Ik zou ze echter niet als knock-out beschouwen: de interne structuur blijft overeind, de kopstukken (die het liefst tot hun pensioen veel centjes willen blijven ontvangen van de verfoeide Belgische staat) blijven op post en vooral dit: de VB-kiezer is niet weg! Hij en zij is enkel tijdelijk van kamp veranderd om hun slag sneller thuis te kunnen halen, zoals men hen heeft beloofd op TV.

Een vergissing die vaak wordt gemaakt is te denken dat deze verkiezingen het definitieve einde zou betekenen voor het VB, de zwanenzang. Ik denk dat ze hier net sterker uit zullen komen… zeker wanneer het overlegmodel (als er al zoiets is) met de Franstaligen blijft falen.

Stel je voor dat er binnen 4 jaar opnieuw geen enkele belofte is ingelost, N-VA het niet bleek te kunnen, LDD ophoudt te bestaan… wat dan? Deze kiezers keren niet terug naar SP.A of CD&V denk ik, deze kiezers zijn ergens geraakt, zijn een ‘tipping point’ voorbij waarbij het stemmen vooral bedoeld is om de staat te raken (en da’s hun goed recht trouwens!). Ze zullen terugkeren, ze zullen nog overwinningen behalen en het Vlaams Belang zal zeker nog aanhangers hebben die het anders willen, zonder overleg en zonder gezever, maar met actie. Alleen jammer dat deze partij deze actie niet zelf forceert of vaker hun tanden laat zien, want dat zou hun aanhang het liefst hebben.
In ieder geval, het zijn zeker niet mensen waar ikzelf zou op stemmen, en ik hoop dat ik ongelijk heb en dat ze vanaf nu wegkwijnen.

Nog een verliezers is Lijst Dedecker.
Een nieuwe partij die meteen binnenstapt in het Vlaams parlement met acht zetels lijkt dan wel een stunt, een overwinning, maar wanneer je de cijfers eens van dichtbij bekijkt kunnen ze daar in het hoofdkwarier in Gent alleen maar teleurgesteld zijn.

Voor een partij die zich als de vervanger van de OpenVLD voordeed, zich al gedroeg als een serieuze regeringskandidaat bij momenten, verwacht je meer dan 7,6% en wat geroep.

Veel is te wijten aan de andere personages buiten de kopman zelf. Jurgen Verstrepen, om er maar één te noemen, is een beetje een te mager figuur om als boegbeeld te worden uitgespeeld volgens mij.
Een omhooggevallen DJ van een lokale radiozender die af en toe door oude bekenden vernoemd wordt in nogal fantasierijke boekhoudkundige constructies is niet meteen de man waar je als liberaal van droomt om Verhofstadt en co de das om te doen.

De verkiezingsuitslag in Antwerpen was dan ook erbarmelijk voor deze man van het volk die nooit een blad voor de mond neemt (en daar moet hij ‘zelfs niet voor liegen’).
Even de cijfertjes bekijken, dat doet Jurgen graag, dus laat ons het ook doen.
De meeste kandidaten op de LDD lijst in Kanton Antwerpen haalde er vaak minder dan 800 stemmen.
De lijsttrekker, Verstrepen zelf, was destijds bij Vlaams belang, goed voor 28303 voorkeurstemmen. Daar blijven er in deze verkiezingen nog een dikke 12000 van over.
Geen mooi resultaat, zeker niet voor iemand die de nr 2 van de partij speelt, overal te pas en te onpas zijn eigen persoon als ‘perfect’ afschildert en journalisten nog tijdens hun vraagstelling te slim af wil zijn.
Met alle respect voor zijn ‘free speech’ verhaal, maar verder dan dat kom je niet echt wanneer je het programma goed leest en zijn uitleg volgt. De visie gaat niet echt diep, niet ver genoeg naar de toekomst toe en is op lange termijn minder waard dan een scheet in een fles.

De Antwerpenaren hebben dit als eerste door, ze schuiven LDD nu al aan de kant, nog voor het echt goed en wel begonnen is. De echte winnaars van deze partij zijn die 8 mensen die al vast de komden 4 jaar geen boterhammen met Aldi choco moeten eten en misschien zelfs eens op TV gaan komen zodat ze naar hun vrienden in het plaatselijke stamcafé kunnen wuiven.
Hopelijk komen ze ook nog eens met voorstellen of een werkbaar iets in dat Vlaams Parlement, al verwacht ik er niet veel van afgaand op de clowneske manier waarop ze in de media nu al met stront naar elkaar liggen te gooien. (Een van de LDD leden die amper stemmen haalde verklaarde op de radio (Radio 1 – 6u45 am 8/6/09) dat Verstrepen “een solospeler is die ze als lijsttrekker nooit gezien hebben op het partijhoofdkwartier en totaal niet met zijn mensen bezig was en niet door heeft dat politiek een ploegsport is”.
Een indicatie van de ‘toffe’ sfeer waarin mensen met gezond verstand zich bewegen daar.

Conclusie:

De andere verliezers zijn eigenlijk de kiezers zelf,… door een meerderheid van oudjes, kneuterige mensen en bange klojo’s die alleen maar TV gapen, zitten we nu met een ploeg die alleen maar fout kan gaan.
Wanneer er zelfs meteen Vlaamse autonomie zou komen, of iets in die richting, we er zeer zwaar voor gaan betalen.
Betalen is trouwens onze core-business, het gebeurt in dit land ook àltijd door dezelfde, in aantal slinkende groep actieve mensen. (emigratiecijfers al eens bekeken?)
Terwijl de andere bezigheid ‘het krijgen’ meestal gebeurd door een toenemend aantal ‘makkelijke’ Vlamingen, gesettelde “model”gezinnen, profiteurs van allerlei afkomst en kleur, maar ook vooral door de staat zelf. Deze is de grootste werkgever in dit land, een die al lang virtueel failliet is, maar de zaak gewoon draaiende wil houden om de topmannen, de adel en al wie voor de staat werkt van voordeeltjes te voorzien.
De echte profiteurs dragen geen hoofddoek, maar een kroon, mijter of driedelig maatpak.
En U betaalt terwijl u lekker op CD&V stemt uit puur behoudsgezind denken.

Een systeem, eender welk, dat niet tegen zijn parasieten vecht (wie of wat dat dan ook moge zijn) houdt al snel op te bestaan.

Gestapo-praktijken bij Dedecker, een analyse

Vandaag kwam Jean-Marie Dedecker opnieuw in het nieuws (een hobby van deze man). Deze keer gaat het over de vermeende gestapo-praktijken die JM toe zou gepast hebben op Karel De Gucht.

Op zich ben ik niet zo’n fan van JM als persoon, de redenen zijn bekend. Toch vind ik het fantastisch dat er eindelijk mensen in de politiek de taak van de onderzoeksjournalisten op zich beginnen nemen. Iets dat dringend nodig is.
Deze journalisten zijn diegenen die in een democratie de taak hebben om met de nodige persvrijheid, onderzoek te doen naar eventuele wantoestanden. Ze hebben danook toegang tot bepaalde dossiers die andere mensen niet hebben in hoofde van hun beroep.
Deze journalisten kunnen dus zoals in de jaren 70-80 (de gloriedagen van de schandaaljournalistiek) af en toe scoren door een groot dossier naar voren te brengen. Ik denk dan aan de onthullingen van de Morgen over politiek gesjoemel, de bende van Nijvel of de Agusta zaak. Ze doen dit jammer genoeg niet meer, of toch zeer zelden (en wanneer ze daar van hun politieke vriendjes de toestemmende knik van krijgen).

Ik begrijp LDD en JM wel, vermits er qua onderzoek dus bitter weinig gebeurt op TV en in de geschreven pers, moet er af en toe toch eens in de spreekwoordelijke stront geroerd worden. Desnoods door het inschakelen van privé detectives of geheime bronnen – op zich is dit GEEN Gestapo-praktijk zoals Karel De Gucht zei. Gestapo praktijken zijn iets heel anders, … daar heb je lange leren jassen, een houten been en een revolver voor nodig.

Wanner je als minister iets te verbergen hebt, moet je kunnen ontmaskerd worden in het openbaar. Tegenwoordig is die kans echter gering. De journalisten zijn tegenwoordig meer bezig met het schoeisel van wielrenners, belabberde kunstprojecten van kenissen of de avonturen van verlopen zangers te verslaan.
Als ze al eens een onderzoek doen naar iets, is het meestal een ongevaarlijk onderwerp waar verder niemand enig belang bij heeft. Kijk bijvoorbeeld naar de laatste jaargang van het magazine Panarama van de VRT, waar het meestal kommer en kwel is qua harde journalistiek.

De LDD oprichter is echter van een ander kaliber. Ik geloof echt dat hij zulke zaken (die te hard stinken) oprecht wil onderzoeken en blootleggen, het lijkt me iemand die wanneer iemand anders nog maar verdacht ruikt, meteen er op springt. Op zich geen ongezond iets denk ik.
Jean-Marie kwam zich vandaag dan ook ZELF verdedigen in het magazine ‘Terzake’, je moet het maar durven, iets dat mijn respect voor hem toch deed stijgen.

Hij gaf de journalisten er van langs omdat ze zelf zulke onderzoeken niet deden, hoewel er zware aanwijzingen zijn van ‘rare constructies’. Hij slaat hier de nagel op de kop uiteraard, niet hij, maar een journalist had dit moeten blootleggen.
Inderdaad, in dit land, ik zeg het en blijf het zeggen, zijn er nogal wat constructies opgezet om de totale uitverkoop te versnellen en vergemakkelijken. Terwijl iedereen toekijkt en zwijgt (dat zijn pas ‘facsisitische praktijken’, heren van de openVLD!)

Men verkoopt gebouwen, bedrijven, gronden en zelfs bepaalde delen van onze nutsvoorziening uit aan firma’s die dit dan terug verhuren in een of andere vorm aan de bevolking.
Dit gebeurd niet enkel met gerechtsgebouwen, maar evengoed met de kabels die onze voorouders op hun kosten in de grond hebben laten leggen voor de TV distributie (nu voor 55% in handen van buitenlandse investeerders, met Belgische politici in de beheerraad).
Er zijn zelfs plannen om wegen, tunnels en andere verworvenheden uit te besteden.

Het is dan ook logisch dat iemand als Dedecker hier achteraan gaat.
De uitverkoop van ons land wordt gefinancierd door UW belastinggeld, verborgen onder allerlei buitenlandse financiële constructies om daarna terug in onze maag gesplitst te worden onder het mom van ‘diensten’.
Eindelijk iemand die hier eens zijn tanden in zet!
Mocht het iemand geweest zijn van een andere partij had ik hier even goed een positieve commentaar op gegeven uiteraard, want zoals gezegd, ik mag de man in kwestie niet echt.
Maar dit overstijgt persoonlijke politieke voorkeuren, men MOET dringend (en liefst met terugwerkende kracht) ons land laten behouden wat het heeft opgebouwd in plaats van het ‘lekker mondiaal’ uit te verkopen.

Maar helaas, de journalisten zien hier liever een kans in om een politieke partij die ze niet tof vinden te bekladden, dan een kans om hun tanden eens te zetten in de totale Euro corruptie waar we in verzuipen.

Nog wat tips aand LDD: indien jullie toch zo graag onderzoeken doen naar onfrisse praktijken, hier zijn er nog een paar:
– De aanbestedingen van straatmeubilair in Antwerpen
– De te dure onnodige onderzoeken en studies naar de Lange Wapper brug
– De prijsafspraken tussen Belgacom en Telenet
– De heraanleg van de kaaien in Antwerpen (waar er een rondvraag schijnt geweest te zijn die niemand ooit gezien heeft)
– De foldertjes-laten-drukken politiek van Bert Anciaux
– De websites van Van Qickenborne (die nooit op iets trekken maar waarschijnlijk veel geld kosten)
– Onnodige wegenwerken
– Fortis (of is het normaal dat je na een week moet stoppen met onderzoeken?)
– De steun die KBC kreeg terwijl ze die eigenlijk niet nodig hadden
– Het feit dat heel Antwerpen te dunne niet kwalitatieve vuilniszakken koopt die duur zijn geproduceerd
– Het stemmen van een A-12 wet voor kleine industriezones, door Verhofstadt erdoor gedrukt terwijl hij zelf in de beheerraad zit van een pensioenfonds in Nederland die net op deze nieuwe plekken komen investeren.
– Belangenvermenging van zowat alle politici met dubbele jobs in het bedrijfsleven (Dehaene anyone?)
– De berekende nalatigheid van de Post (waar men weet dat het in 2011 toch gedaan is)

– …. en zo kunnen we nog uren doorgaan vrees ik.