Neen, dit is geen zoveelste “analyse” over de verkiezingsuitslag. Dit gaat over een dieperliggend probleem, iets waar menig zelfverklaarde rechtse rakker of linky-winky zich zou moeten over afvragen waar hij/zij staat.
Er gaan steeds meer ‘talking heads’ in onze main stream media over het Vlaams nationalisme spreken. Wat op zich vreemd is.
Indien je deze discussie wilde voeren, ben je eigenlijk dik 25 jaar te laat (zoals gewoonlijk draaien de molens hier zeer traag… het zal te maken hebben met de luchtvervuiling en uitlaatgassen die deze mensen inademen in onze steden denk ik.)
Ik ben zelf geen nationalist, net daarom zet ik graag het van buitenlands bier doordrenkt petje op van zulke mensen, om even te denken als was ik er toch één. Dit opent vaak perspectieven.
Stel, je gelooft in een staat, en niet de staat waarin u nu leeft, maar een staat die zich nog moet vormen – een Vlaamse, onafhankelijke staat dus in dit geval.
Je hebt al een vlag, een (volks)lied uit de industriële revolutie (de harde werkers hadden een “gimmick” nodig, en een paar lijnen tekst die zouden moeten doorgaan voor een richtlijn voor wat die staat zou moten voorstaan. Dat laatste stelt momenteel weinig voor. Niemand waagt zich er aan om iets te definiëren om een of andere reden. (de moedige leeuw nietwaar).
Maar je wil meer als echte nationalist. Je wil een ècht land, met een regering, een grens, een reeks bevoegdheden en een eigen structuur voor zowat alles eigen ziektezorg, eigen sportwerking, eigen waterverdragen :), eigen openbaar vervoer, economisch belied, eigen taxatie, en vooral hun heilig boontje: eigen sociale zekerheid.
Wel… ok. Laat ons daar even dieper op in gaan dan.
Wanneer ik die doelen heb, dan zou ik momenteel rot schamen voor de stand van “dat nieuwe land” – zeker wanner je ziet wat ze er dan van bakken voor hun volk.
De partijen die dit voorstaan zijn dan ook afkomstig uit een politieke hoek die het “rechts” zijn (in hun interpretatie dus militaristisch en fascistisch) meer benadrukt moet worden dan “vlaming” zijn.
Wanneer je dus pro Vlaanderen bent maar bij wijze van spreken hun militair pakje niet aan wilt, dan ben je ook weer geen goeie.
Da’s geen nationalisme, da’s nationalisme als machtsinstrument (en PR-truuk) voor iets heel anders: Mussolini-fascisme.
Te laat
We hebben een zeer vernuftige, meest geavanceerde regeling om België structuur te geven… waar we inderdaad veel regeringen hebben, en gemeenschappen en gewesten… wat prachtig is eens je er in duikt hoe dit exact werkt. Slimme mensen van de vorige generaties hebben dit vorm gegeven in een tijd waar een centralistische staat de norm was. Op zich is dat prachtig.
Is het perfect? Nee, zeker niet. Allereerst: het blijft een staat. Waar op zich anno 2019 vanalles mee mis is, sinds een staat ondergeschikt werd aan de bedrijven die het naar de gunst wil staan. Zie het als een theatergebouw, waarvan de eigenaar van de grond waar het op staat, eigenlijk een fabriek wil plaatsen. De eigenaar koopt de toneelvereniging die het vaakst voorstellingen geeft op, en huurt de meest zielige maar flamboyante regisseur in… om het ene na het andere zielige toneelstuk op te voeren. De goede acteurs en het betalende publiek blijven weg na een tijd, waarna het gebouw in verval geraakt, en uiteindelijk plaats ruimt voor de fabriek.
Wanneer je dan tòch een nationalist bent (die gelooft in z’n theater), zijn er vooral andere manieren om een staat geboren te laten worden: De Belgen (Walen en Vlamingen samen) hebben dat gedaan om zich los te maken van de Nederlandse, Franse en zelfs Spaanse overheersing (al hadden we bij dat laatste wel wat hulp van de Zeeuwen nodig plus de nodige leegloop op cultureel gebied en de nodige dwang :).
De Vlamingen zouden dat ook kunnen doen. (let op het woordje zouden).
Los van of dat onafhankelijke pretpark-land nu een goed idee is of niet, is er veel meer nodig dan een pratende groep halfbakken industrie-lobbyisten, klimaatontkenners en overkammende mislukte advocaten om zulks te bewerkstelligen.
Je kan geen land bouwen van achter het stuur van je BMW X5, terwijl je een sticker van de N-Va op je achterruit heb gekleefd en naar oppervlakkig nieuws luistert op Radio 1 (kutzender trouwens) …
Maar daar is de Vlaming niet klaar voor. Het is makkelijker om fel van leer te gaan op facebook in je eigen bubbel alsof je de reïncarnatie van een of andere dictator bent, of jezelf voor te doen als de gedistingeerd “ondernemer”, terwijl je een omhooggevallen parvenue lijkt met de geschiedkundige bagage van een wasmiddel-reclame. Da’s easy. Daar kan je mee scoren, maar daar kom je nergens mee voor “je land”.
Een zelfde verwijt maak ik richting de groene lobby trouwens, die al 40 jaar zich op bewustmaking baseren om de mensen aan hun verstand te brengen dat de boel om zeep gaat, maar verder niets bereiken terwijl ze de rapen uit hun eigen achtertuin tot soep verwerken voor de lokale bio-markt.
De lagere regionen in deze nationalistische mensen hun structuur zijn nog erger, ze zitten in hun ikea zetel, laten via een Amerikaanse firma fast-food leveren en gaan stretch broeken halen in de Primark terwijl ze op migranten spuwen omdat deze “hun identiteit” en “hun cultuur” aan zouden tasten. Ze lezen door google en facebook samengeraapte artikels die door het algoritme werden vergeleken met wat ze leuk vinden, ze gaan zelfs op date met de mensen die voor hen werden uitgezocht en gaan liefst op vakantie waar ze even het gevoel krijgen van een privilege te hebben.
Maar het is TE LAAT.
De volks-drang naar die nieuwe staat is er niet. Wanneer die er wel zou zijn zouden alle gevels vol hangen met vlaamse vlaggen (echte, geen collaboratievlaggen). Dan zouden de mensen overal zich organiseren en demonstreren om hun droom waar te maken, dan zou je het voelen, … die elektriciteit in de lucht met de drang naar meer Vlaanderen. Maar dat is er niet.
Ik wandel graag, en heb vandaag op m’n wandeling door Antwerpen welgeteld 2 Vlaamse vlaggen gezien. Waarvan een naast een RAFC sjaaltje hing en de andere daar blijkbaar al maanden was aan’t wapperen in weer en wind.
Dit soort nationaliste zouden hard hebben moeten reageren toen eind jaren ’80 de muren vielen, de Sovjet-unie in elkaar stuikte en de industriëlen in het Westen hun kans schoon zagen om de markt volledig open te trekken (volgens plan, want ze hebben zelf deze omwenteling in gang gezet). De bedrijven (ònze bedrijven) begonnen toen massaal opgekocht te worden, de economie vormde om, en onze streek werd mee omgevormd.
Sommigen kleven hier het woord identiteit op, of eigenheid, … whatever dat je’t wilt noemen: het was een verandering.
Deze verandering is echter gebeurt. Voorbij. Passé.
Volg me even, ik heb nog steed de pet op van de gemiddelde VNJ-achtige (het lintje durf ik er niet ook bij aan te trekken, je weet nooit in wiens bilspleet zo’n spul ooit is beland).
Een land ontstaat meestal door een natuurlijke en hevige reactie van de bevolking, door een organisch gegroeid verlangen om die vlag, lied en grens zelf te bepalen maar vooral om zelf verder door te groeien en de toekomst uit te bouwen die de mensen die dat land vormden voorzien hadden ongeveer (in grote lijnen dan toch).
De oorzaken voor zulke opstanden zijn velerlei… maar één ding blijft gelijk: er moet iets ondernomen worden. En daar wringt het Zalando-schoentje uiteraard. Want van zodra ze zelf iets moeten doen, haken Vlàmingen af. Da’s ook een deel van hun eigenheid 🙂
Wanneer je zelfs te lui bent om een Vlaamse vlag voor je gevel te hangen… toont zich dat. (“Maar wat gaan de buren daar van denken Thibaut?”)
Wanneer je je beperkt tot het stemmen op mensen die je al 40 jaar messen in de rug duwen (“Maar den deze liegt niet hoor, den deze geloof ik, den deze heeft geen bijbedoelingen…”) dan toont zich dat.
Wanner je systematisch je eigen bedrijven verloochent, je eigen zit te bemoeien met mensen die misschien hetzelfde willen, maar gewoon een klein beetje anders denken over bepaalde zaken, wanner je niet samenspant, noch durft, noch denkt, nog doet… dan blijf je lekker in je auto zitten… vervuilend, laf, en zielig. En dan toont zich de ware aard.
Je kan dan wel op een zatte bijeenkomst van Vlaamsgezinden brullen van ‘België barst’, om daarna in groep een nachtwinkel waar een Pakistaanse uitbater z’n kost tracht te verdienen bij elkaar te slaan, … je blijft de maandag erop een loonslaaf in een salariswagen, die z’n status afmeet aan die van z’n buurman en die spijt heeft dat’m niet meer centen heeft. “Goh, die verdomde Walen toch hé”.
Ze gaan dan slapen in hun zachte HÖVAG matras, dromend van die betere fata morgana, waar je nog meer poen in je zak zou kunnen steken en vooral lekker met je auto kan blijven rijden, … waar de burgemeester jou ene woning nog wel net toelaat in overstromingsgebied.
Maar vooral, waar je voor 100m de auto kan blijven nemen, desnoods tot je letterlijk niet mer verder geraakt omdat je tot aan de wielas in de modder en smurrie staat, mèt status.
Ga maar naar Mc Donald’s, koop nog wat rommel in de Primark, bestel nog een bij pizzahut wat vet en suiker en vergeet niet dat de èchte fout ergens begin jaren ’90 gebeurde: toen u uw eigen vorm van nationalisme verving door globalistische geldzucht en smalend deed over “anders-globalisten”. DAAR is uw denkfout gebeurd.
U bent met andere voorden, vanuit uw eigen visie gezien: uitverkocht, en geen enkele vlag, volkslied of misplaatste arrogantie kan dat ooit vervangen.
Drink er nog een AB Inbev pintje op zou ik zeggen, terwijl u door Antwerpen kan wandelen en op een van de toeristen kan botsen die met een van de 200 monsterlijke cruiseschepen die per jaar aanmeren, “uw cultuur” komen opsnuiven in horecazaken die van Nederlanders zijn, en fast-food restaurants uit America en in toeristen-chocoladezaken de Duitse import-boecht komen kopen.
Geniet van uw luchtspiegeling, en vergeet uw auto niet op tijd uit de ondergrondse parking te halen à ratio van 6 euro per uur… die Nederlandse Q-park firma heeft uw centjes nodig, en vergeet niet naar de slimme camera’s te wuiven wanneer u betaalt met uw bankkaart van een Franse bank, of uw Apple pay tracht te laten werken met van die stomme witte wireless earbuds in uw flaporen.
Schol.