Categorie: mening

Sosissen voor de rijken

Hierbij wil ik even ingaan op de weggeef-politiek die in de stad Antwerpen nog steeds wordt toegepast om bepaalde bevolkingsgroepen een extraatje te geven. 
Ik heb het hier even over het systeem van ‘opsinjoren’ waarbij men geld en materiaal geeft om in een buurt een feestje te organiseren.

Even een voorbeeld uit mijn eigen omgeving om de boel toe te lichten.
Ik leef in zo’n buurt waar men absoluut een buurtgevoel wil onderhouden of creëren. Het gaat dan meestal om één of twee buurtbewoners die hun eigendom niet in waarde willen zien dalen door verloedering in de omgeving. En een ontembare ondernemingsdrang, energie, tijd en geld genoeg hebben om de hele omliggende omgeving lastig te vallen om samen te feesten en te babbelen (zuipen).
Op zich heb ik niets tegen een goed feestje, ik heb er zelfs al enkele mee bijgewoond, voor de nodige wijn en cake gezorgd, wat me echter stoort is dat men deze mensen blijkbaar gemeenschapsgeld geeft om dit te organiseren.  Dit terwijl ze al zelf geld genoeg hebben.

Een buurgevoel is trouwens een eindresultaat van een heleboel factoren, geen optelsom van een aantal maatregelen die gesubsidieerd werden door de stad. Sommige buurten zullen dus vrolijk zijn, andere onverdraagzaam, crimineel of zelfs ronduit gevaarlijk.  Dat is een beetje te veranderen en te sturen door middel van de nodige maatregelen, akkoord, maar meestal kan je niet meer doen dan notie nemen van het eindresultaat en er enkele details aan veranderen om het in de juiste richting te proberen sturen.
Het betalen van een feestje voor de buurt gaat hier niet veel aan veranderen, in tegendeel, ik heb mijn buurt door deze feestejes beter leren kennen dan ik wilde.  Vroeger woonde ik in een vrij asociale buurt, waar de mensen niet eens hun buurman kenden, en dat ook niet erg vonden.  Maar ‘men’ vindt blijkbaar dat dit niet langer kan; iedereen moet maar samen zitten zuipen, barbeque’en en vooral veel leuteren over hoe geweldig hun buurt is tegen elkaar. Welnu: ik leef in een buurt omdat ik er graag leef zoals ze is. De meeste buurten (buiten de ronduit criminele) hebben de stad totaal niet nodig om het gezellig te maken. Stop dan ook gewoon met deze mensen geld te geven,… ze gaan er gewoon sosissen mee kopen op op de gril te gooien (terwijl hun 2 terreinwagens voor de deur staan).  Stop dat geld liever in het verbeteren van de omstandigheden voor daklozenopvang, om maar iets te noemen. Niet aan het 150 euro geven aan een pocherig sujet dat tegen zijn buren wil praten over zijn rijke carrière in een of ander corrupt bedrijf.

Ook even meegeven dat honderd jaar geleden de katholieken door sosissen uit te delen aan de armere arbeiders (die geen vlees konden betalen) stemmen ronselden voor de verkiezingen. In 2012 geven Patrick Janssens en de zijnen hetzelfde weg (in de vorm van subsidies) om de linky-winky’s van deze wereld voor hem te winnen voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2012.

In deze periode waarin de staat, en vooral de steden, nogal verlegen zitten om elke euro lijkt het me onlogisch dat men geld weggeeft aan mensen die al alles hebben. 
Het lijkt me nog meer onlogisch dat men dit geld dan laat aanwenden om worstjes en andere rommel te kopen teneinde een leuk (en veelal lawaaierig, van achterklap en pocherigheid doordrengd, feestje te geven).
Het werkt niet alleen negatief op een buurt in, het is ook slecht voor de stadskas, vandaar beste stad; stop met geld geven aan de organisatie van buurtfeesten, deze mensen kunnen dat best zelf organiseren en betalen.  Beperk je misschien hooguit tot achtergestelde buurten waar je er misschien ècht iets nuttigs mee kan doen.

Open brief aan de staker, unizo en de klik-protesters

Je kan deze dagen geen twitteraar meer volgen, geen facebook profiel meer openklikken of er wordt wel een polemiek opgestart rondom het al-dan-niet staken op donderdag. Wat me vooral opvalt is dat de mensen die aan deze discussie nogal actief meedoen, allemaal in hetzelfde schuitje zitten.  Vrij vreemd, om de man in maatpak te zien afgeven op iemand die een rood hoedje opheeft en meeloopt in een betoging.  Ooit moeten ze allebei met pensioen.  Ooit moeten ze aan hun kinderen uitleggen waarom de maatschappij zo’n rotboeltje is geworden.  Allebei hebben ze hun eigen waarheid waarschijnlijk. Wat me echter boos maakt, is dat er marketingboys het volk manipuleren tot op het punt dat er alleen nog slogans heen en weer worden geroepen.

Even analyseren:
De vakbondsacties die zijn aangekondigd voor donderdag 22 december (en al volop bezig zijn zo te horen op woensdag) deze acties zijn in de eerste plaats bedoeld (nee, niet om een gratis verlengd weekend te hebben) om ongenoegen te uiten over de pensioenhervormingen die op til zijn. Men wil in de eerste plaats laten horen dat er mensen zijn die na hun 60ste echt niet meer verder kunnen (zoals de pleegzorg). De vakbondsmensen ( jaren 80 kapsel, gekleurde sjaal) maken hierover lawaai, en roepen op tot een staking omdat er anders toch geen actiemiddelen meer overschieten waar echt naar geluisterd wordt.

Aan de andere kant van de virtuele worstelring staan de Unizo mensen (meestal met een iphone op zak en een hip kapsel), politici, zelfstandigen en een heel leger online-personalities die hier tegen protesteren door net nièt te staken die dag. Dit laatste wordt zogenaamde kracht bijgezet door middel van op ‘I like’ te klikken bij de unizo actie (de grote “wij staken niet” actie).

Even ter verduidelijking: deze open brief is gericht aan zowel de stakers als de unizo mensen (en iedereen die ze voor hun virtuele kar hebben weten te spannen).

Ikzelf ben lid van een vakbond, maar niet meer dan dat (face it, mensen als ik zijn enkel lid geworden omdat het vakbondskantoor lekker dichtbij was om je werkloosheidsuitkering in orde te brengen wanneer je net van school kwam), in mijn ogen is zulke organisatie anno 2012 een veelal overbodige marketing doos geworden, die nauwelijks nog met inhoud op de proppen komt, maar waar het vooral gaat over image-building. Ze doen eigenlijk net hetzelfde dan hetgeen test-aankoop doet wanneer er een boel kwaliteitsloze frikandellen te koop worden aangeboden in een supermarkt: men waarschuwd de leden dan voor het gevaar en informeren over de gevolgen en eventueel roepen ze op
om van leverancier of supermarkt te veranderen.

De vakbonden van welke kleur dan ook (ja ook die blauwe) zijn niets meer dan de marketing-kapstok waarachter mensen die lid zijn geworden zich kunnen schuilen, terwijl ze die stakingsdagen met een gekleurde tenue door de straten van Brussel wandelen (veelal tijdens het nuttigen van bier uit blik (colruyt) en lauwe hamburgers (slimme middenstander met een kraampje)).
Ik voel me, ondanks de vele grieven die ik heb tegen de plannen van de regering en de vele ontevredenheden die ik heb omwille van mankementen in de organisatie van onze maatschappij, niet geneigd om mee op te stappen in hun betoging, of mee te staken op die dag. Ik voel me niet echt erbij horen bij dit zootje stakers, hoewel er echt ook mensen moeten tussen zitten die oprecht boos zijn over de plannen van de regering en hun stakingsrecht (jaja, het is er nog beste unizo en voka) aanspreken om aan deze boosheid uiting te geven. Ik wil zelfs nog geloven dat een meerderheid van die stakers ook weten waarom (ik hoop dat nochtans).

En hier kom ik dan tot de kern van deze zaak. Unizo’s grootste verwijt aan ‘de stakers’ is dat ze de economie gijzelen, stokken in de wielen steken. Ze vinden staken geen oplossing. (Niemand bij de vakbonden beweert dat dit een oplossing is trouwens, maar ok, mediamanipulatie is nu eenmaal het hoogste stijdmiddel tegenwoordig).
Maar mijn vraag is nu: stel dat de stakers van donderdag allemaal braaf aan het werk gaan, hun mond houden, en een petitie of internet pagina opstarten (naar voorbeeld van unizo). Zou er dan iemand nog enige aandacht aan hun grieven besteden? Kans is enorm dat dit niet het geval zal zijn. Van zodra je geen polarisatie veroorzaakt wordt je immers volledig genegeerd in de media, en dan wordt je menig niet eens gehoord, laat staan dat er iets zou veranderen.

Luisteren mensen pas wanneer hun tram of trein ‘s ochtends niet vertrekt? Of luisteren ze naar een banner, sticker of facebook actie?

Unizo spiegelt de mensen voor dat ze kunnen protesteren door op een linkje te klikken op de computer. Vele mensen, waaronder mijn collega’s hadden zich hierop al ingeschreven, ingeklikt nog voor ze goed en wel wisten waarover het ging (blijkbaar is de weerzin voor vakbondsmensen die het openbaar vervoer platleggen groter dan de drang naar echte informatie).
HEt argument dat de stakers meestal niet eens weten waarom ze staken gaat misschien wel op, maar hetzelgde geldt voor die plusminus 60000 mensen die zomaar op de unizo actie klikken en daarbij vermelden dat ze niet gaan staken.
Waarom?

Het is eigenlijk wraakroepend dat de generatie waar ik toe behoor drie keer mag betalen voor de pensioenen (één keer voor diegenen die nu op pensioen zijn, één keer om onze eigen pensioenen op te bouwen, en dan nog een derde keer om privé iets op te bouwen omdat we allemaal weten dat de eerste twee geen echte vetpot gaat zijn).

Deze zelfde generatie is blijkbaar niet te beroerd om stakers (mensen die, hoe fout ook de perceptie er van is geworden, toch nog ièts doen om te protesteren) te verketteren, terwijl ze thuis, naast de welig versierde kerstboom zitten met hun Apple-laptopje en dan een klikje geven op de button om ‘hun protest te uiten’.

Besef heel goed dat een tramchauffeur niet opstaat ‘s ochtends en dan denkt ‘goh, ik zou willen dat de economie plat gaat, ik ga mee staken om iedereen te pesten’.
Evenzeer dat er geen enkele kleine zelfstandige zich boven de economische realiteit kan stellen (in Engeland staat ongeveer één op vier winkels leeg momenteel, deze regering is al twee jaar aan’t besparen,… wij komen ook aan de beurt.  Alleen zal de klap hier harder te voelen zijn aangezien dat ons land nooit structureel heeft bezuinigd – ambtenaren in aantal laten dalen en in effectiviteit laten toenemen, mits een beter loon te geven bijvoorbeeld.  Het kan niet zijn dat een ambtenarenstatuut stilaan een verdoken vorm van werkloosheid wordt.  Op vele plekken is het zo dat 1 ambtenaar het werk van 4 doet, terwijl er 3 hun krant lezen bij wijze van spreke.  Geef die ene dan een gemotiveerde collega en 30% loon bij voor mijn part.
Ik denk dat de mensen van de lijn, nmbs, ambtenarij oprecht boos zijn, bezorgd zijn, en alle recht hebben om te staken (of op een andere manier te protesteren). Maar de staat heeft ook de plicht om alles zo goed het kan te proberen oplossen (hopelijk iets meer doordacht dan de pensioenhervorming).

Wij hebben als consument ook rechten, ook plichten en ook een recht om aan zogenaamde consumer-power te doen. WIJ kunnen kiezen om al dan niet een bedrijf als bpost te steunen of niet (als er ooit eens echte concurrentie komt). Wij hebben de mogenlijkheid om op mensen te stemmen die misschien andere visies hebben, of de maatschappij anders willen organiseren. Maar dan blijkt men steeds weer voor de ‘veilige’ oplossing te kiezen.

Men consumeert intussen lustig verder, men staakt vooral niet, terwijl de grote bedrijven geen hol belasting betalen en de mensen die werken steeds minder overhouden op’t einde van de maand (als er al iets over is).
Ik ben zelf eerder bezorgd over de overbevolking, de totale wanhopige rotternij die Europa dreigt te worden, het gebrek aan enige stabiele job, de complete onbetaalbaarheid van het overheidsapparaat, om maar te zwijgen over de rampzalige gevolgen voor onze levenskwaliteit door de klungelachtige manier dat ons wegennet is georganiseerd. … Ik kan nog vijftig dingen opnoemen waar ik me zorgen over maak. Maar jammer genoeg is er GEEN vakbond die hier aan doet.
GEEN unizo die hier iets aan doet, evenmin een GEEN politieke partij die hier echt iets aan wil doen (al zijn er twee die af en toe een dissident heerschap de mond moeten snoeren, maar ook daar houdt het dan al snel op).

Men denkt niet lang genoeg vooruit. Men denkt op korte termijn, klein en bekrompen… Hoewel stilaan duidelijk wordt dat de democratie en vrije markt een giftige cocktail opleveren. Toch blijft ons land qua politiek voor mensen kiezen die een pasklare oplossing schijnen te leveren met enkele one-shot maatregelen. Vaak slecht berekend en slecht uitgevoerd, met als gevolg een kompleet kluwen van knoeierij.
Maar niet getreurd, de klik-protester zal wel betalen.
Waarschijnlijk betaalt hij nog wel bij op die transactie van zijn aandelen, of die bedrijfswagen, of… hij betaald tòch.

En wanneer de unizo topman gaat golfen met een van de vakbonds-bonzen, lachen ze samen over hoe snel zo’n nieuwe luxe-sportwagen rijdt. Over hoe verfijnd de kreeft was klaargemaakt, en hoe dom de mensen wel niet zijn om stakingsrecht in een mum van tijd te zien omgezet worden in een klikje op een ‘I like’-button.

Nog veel klikplezier gewenst aan de niet-stakers.

Denk hieraan wanneer je 64 bent en je te horen krijgt dat je pensioen toch nèt niet genoeg is om in je huisje de verwarming te kunnen aansteken. Denk er ook aan wanneer je een even nutteloze klik geeft met je stempotlood op de ongetwijfeld in televisiespelletjes uitblinkende zakkenwasser die je een betere toekomst belooft, want alles is gelogen. Moesten die 60000 of meer unizo klik-protesters allemaal een steen gooien naar een overheidsinstatie en volgende keer niet op de gemakzucht zelve stemmen, zouden we ook al ver komen denk ik.

related links:
http://www.degevolgen.be   (de gevolgen van de besparingsmaatregelen volgens ACV)
http://www.wijstakenniet.be  (de homepage voor het klik-protest van unizo)
http://goo.gl/kcTxN   (pvda studie over de bijdrage van bepaalde bedrijven)
http://goo.gl/FNuSO  (het regeerakkoord)
http://www.nieuwsblad.be/Article/Detail.aspx?articleid=HP3JSVE0  (artikel over mensen die de staking verdedigen)
http://www.miljonairstaks.be (een campagne om de upper-class te dwingen sociaal te worden)
http://populationmatters.org/  (het echte probleem is groter dan staken of niet staken)

M.

Dit is ons land (daarom huren wel het terug)


Vlaams Belang, samen met een boel organisaties als voorpost en het Taal-aktie comité (TAK), voerden vandaag actie in Halle.

Op zich niets bijzonders, ze kwamen op voor het uitvoeren van de taalwetgeving en tegen het plakken van affiches door Franstalige partijen in hun gemeente. Tot dus ver niets nieuws, niet bijzonders. Ik vind persoonlijk dat ze het volste recht hebben om de wetgevingen te laten toepassen die er zijn, zeker op hun eigen grondgebied. Los van of ik deze TAK mensen nu sympathiek vindt of niet, een wet die net gemaakt is om Vlaams taalgebied te vrijwaren van Franse invloed, mag ook toegepast worden. So far, so good.

Wat me echter meer en meer begint te storen aan deze kleine oorlog is de symboliek en de toenemende domheid waarmee de Vlaamse bewegingen (en er zijn er nogal wat zo te zien aan de beelden,… bijna iedereen die er rondliep had een t-shirt aan van een andere organisatie, de ene al wat Vlaamscher dan den anderen).
De symbolen die ze gebruiken zijn : een grote geel-zwarte Vlaamse vlag, een reeks oranje-zwarte slogans op plakkaat en vooral de verkiezingsaffiche met daarop een kindje met de geel-zwarte beschildering op de wang met daarbij de tekst ‘dit is ons land’.

Dit laatste stoort me geweldig, en wel hierom.
Deze verkiezingsborden (Dit is ons land) worden overal te lande neergepoot, al dan niet op privé terrein. Het wil de indruk wekken dat deze partij voor dit grondgebied op komt, dat ze met andere woorden HUN land verdedigen.
Op zich is dit een lovenswaardig iets. Men vecht, al dan niet met geweld, voor het behoud van de taal, cultuur en leefwereld.
Het is echter zo dat zelfs deze plakkaten meestal in de grond staan op grondgebied dat niet Belgische, Vlaams, noch Europees is, maar in privé handen (vaak van bedrijven of privé personen) ironie is hier niet de bedoeling denk ik.
Zo zag ik in de berm een ‘ons land’-affiche staan, net voor een villa van een rijke Nederlander.
Dit laatste is ook symbolisch te noemen, terwijl de druktemakers een affiche-oorlog uitvechten met Franstalige keikoppen (wat dat zijn het hoor), is dat land dat ze HUN LAND noemen reeds onder hun voeten uit verkocht, niet door Franstaligen maar door mensen als Dehaene en Martens die een Europees soort monster hebben inelkaar geknutseld waar we nu aan ten onder gaan.

Ze begrijpen blijkbaar niet dat de laatste twee tot drie decennia Vlaanderen zijn banken, telecom-uitrusting, nutsvoorziening, elektriciteitsleveranciers, goede wetten en zelfs supermarkten is kwijtgeraakt aan Europa.

Het spijtige van deze zaak is dat deze “koene Vlaamschen Ridders” toen nergens te bespeuren waren, geen protestacties, geen keien smijten naar het EU parlement, geen rookbommetjes, zelfs geen mars op Brussel… niets!
Ook niet toen we gedwongen aan Europa werden vastgeketend, niet wanneer men GB uitverkocht aan de Fransen, niet wanneer men Electrabel kado gaf aan Suèz en ook niet toen men Telenet voor het grootste deel aan Amerikaanse aandeelhouders over liet.
De Vlaamse kloppers, stampers, vendelzwaaiers en taalpuristen staan nochtans met een twee op drie meter grote Vlaamse vlag te zwaaien en ‘eigen volk eerst’ te scanderen wanneer er een Franstalige een affiche probeert tegen een muur te hangen in een gemeente van ocharme 34000 inwoners en een stal vol koeien.

Deze mensen zijn nuttig, laat me daar geen afbreuk aan doen, ze komen op voor hun taal en land, maar volgens mij op een compleet foute manier. Een manier die totaal niets uithaalt. Want na zo’n manifestatie gaan ze waarschijnlijk Duits geïmporteerd bier drinken in een café dat van een Braziliaanse brouwerij is en stappen ze daarna halfdronken in hun Duitse wagen die in Frankrijk werd geassembleerd en rijden ze naar hun huis dat ze afbetalen aan een Nederlandse bank.
Realiseert er dan geen één van die mensen dat ze geen ‘ons land’ meer hebben?
Snappen ze niet dat wanneer je voetbalploeg 3de laatste staat in de rangschikking op 2 speeldagen van het einde je waarschijnlijk geen kampioen zal spelen?

Ze zijn Vlaams op z’n kleins. De kleine, bange, maar soms agressieve Vlaamse keuterboer die heel af en toe eens een kluit zand naar zijn tegenstrever durft werpen, maar niet genoeg ruggengraat heeft om met zijn tractor bij de burgemeester binnen in de huiskamer te rijden om zijn recht op te eisen.
Ik roep hier niet op tot geweld uiteraard, in tegendeel, men kan dit soort macht ook laten gelden in het zo gehate Europese parlement, in plaats van er net als wijlen Karel Dillen 15 jaar aan een stuk te liggen slapen op een stoel terwijl de Belgische centjes binnenrollen (ge moet het maar doen als ex-taxichauffeur).

Je KAN echt iets doen, je KAN echt je land, HUN LAND redden van de TOTALE uitverkoop, maar het is op dat gebied 5 voor 12. Je mag nu niet langer meer treuzelen of tijd verliezen aan een onnozele affiche-oorlog.
Wanneer je ONS land wil redden, besef dan heel goed dat er meer zal nodig zijn dan lijdzaam toezien hoe echt elk brokje cultuur, patrimonium en al onze nutsvoorzieningen (tot de wegen en medische hulp toe achtereen!) naar het buitenland zullen vertrekken.
Mensen van de liberale familie (LDD en OpenVLD) willen net dàt, ze willen nu niets liever dan zoveel mogelijk naar de privé doorschuiven, en we weten allemaal wat er dan gebeurd: binnen de kortste keren moet je dan aan een Spaanse of Poolse firma betalen om de oprit naar de E19 te mogen gebruiken.

Drie grote punten waarom de slogan ‘dit is ons land’ zo fout is:

1) Er is elk jaar een grotere emigratie door actieve Vlamingen (diegenen die slim zijn vertrekken en kijken naar zichzelf, in plaats van te wachten op een politieke oplossing die er toch nooit komt). Deze mensen zijn voorgoed weg, en worden niet vervangen door actieve inwijkelingen. De term ONS land is dus voor velen onder ons al geen geloofwaardige term meer, de cijfers spreken voor zich.

2) De gronden van Vlaanderen zijn grotendeels in handen van buitenlandse firma’s en investeerders met grote projecten. Wij zijn straks huurders van ons eigen land wanneer het zo doorgaat. Ik zie het ooit nog gebeuren dat een Vlaamse gemeente aan Frankrijk moet huur betalen om haar eigen grondgebied te mogen besturen.

3) De uitverkoop is in gang gezet door CD&V, SP.A en OpenVLD, toch blijven deze partijen zo goed als nul weerstand krijgen van de bevolking, of van de oppositiepartijen die deze taak zouden moeten op zich nemen. Men biedt geen weerstand tegen de EU, en daarom gaat de uitverkoop gewoon verder. Straks zijn we zoals Oostenrijk, waar elke nostalgische berghut momenteel wordt uitgebaat door een Nederlander. Europese cultuur zeg maar… een economisch soort equivalent van een krabbennmand.

Aan Vlaams Belang, Voorpost, TAK, NVA, en andere Vlaamse organisaties: Stop met jullie belachelijk te maken en holle slogans te roepen en verdedig uw land ècht. Dat betekent dus in Europa, op straat, in de gemeente en stad en niet alleen door met een vlag te zwaaien die al lang de lading niet meer dekt.

links:
http://www.deredactie.be/permalink/1.532980
http://www.vlaamsbelang.org/0/5992/
http://www58.wolframalpha.com/input/?i=halle

Parasieten

Gisteren ben ik gaan dineren met een aantal collega’s van vroeger.
Normaal zijn zulke reünies een vrij lollige bedoening. Ware het niet dat er deze keer een heerschap bij zat die kort kan omschreven worden als een parasiet.

Wanneer je met een stuk of 8 mensen gaat eten, en allemaal dezelfde menu neemt, is het fatsoenlijk om er op te letten dat de rekening verdeeld wordt.
Deze persoon zat aan mijn tafel op te scheppen over hoeveel geld hij wel niet verdiende, hoe slim hij wel was om taxen en belastingen te ontduiken en begon toen te vertellen over zijn illegale wietplantage.
Ikzelf heb een totale hekel aan van die druggebruikende, groezelige, onverzorgde en vooral profiterende mensen. Ken je dat, van die mensen die op alles een nogal extreem linkse visie hebben ogenschijnlijk, intussen heel het land verwensen, maar uiteindelijke zelf een oorzaak zijn van de verloedering?

Deze persoon had het lef om niet alleen te zitten opscheppen als een idioot. Hij nam zowaar ook zijn vrouw en kind van 6 jaar mee naar dit etentje (bespaart weer lekker een babysit uit natuurlijk) om dat met drie alles te zitten opscheppen en zich vol te vreten op onze kosten.
Daarbij sloeg hij de ene dure drank achter de andere naar binnen en vertelde hij verhalen over boetes die hij nooit betaalde en zijn oplichtingspraktijk tegenover zijn klanten.
De man in kwestie is uitschot, laat dat duidelijk zijn. Ik had medelijden met dat kind,… het werd tot ‘s nachts meegesleurd naar restaurants en café’s waar dingen verteld werden die niet voor kinderoren bestemd waren.
Hijzelf (de “vader”) trilde van de drugs, had duidelijk concentratieproblemen en kon maar niet ophouden over wiet en pillen (hij trachtte zelfs nog iets aan me verkopen, maar had toen pas door dat ik er een afkeer van had, niet echt slim om zulke dingen allemaal te vertellen zonder eerst even te checken met WIE je aan tafel zit).

Toen de rekening kwam was het per persoon veel malen duurder dan voorzien, omdat oa. mijnheer de wietpaffer lekker zijn buikje had rondgegeten en gedronken op onze kosten.

Ik vind het een schande dat wietdpaffers en zogenaamde “zelfstandigen” vrij mogen rondlopen, kinderen maken en profiteren van iedereen. We betalen deze mensen al via de ziekenkas, via onze belastingen (die hij systematisch oplichten naar eigen zeggen) en via allerlei ander profitariaat. Tot overmaat van ramp zijn het dit soort mensen die dan aan JOUW zoon of dochter drugs gaan opdringen enzo.

Op dat gebied kan ik maar zeggen dat ik één naam voor zulke personen heb; untermenschen. Zonder fatsoen, zonder opvoeding, lekker op korte termijn egoïstisch door het leven parasiteren op iedereen. (Ik weet dat deze term niet echt politiek correct is, maar er is er geen betere om deze mensen, die nauwelijks half het niveau van een echt mens halen, te omschrijven).

Jammer dat net zulke mensen in onze maatschappij blijkbaar alle krediet krijgen.
In tegendeel, ze zijn blijkbaar nog trots op het feit dat ze een gezin hebben en klagen er duchtig op los over ‘het strontland’ dat hen zogenaamd geen kansen biedt (ehem, dan hebben ze nog geluk dat men zo over-tollerant is hier, moest ik de leiding hebben zou hij in een gevangenisplunje in een ontwenningskamp schoenen aan elkaar zitten stikken tot zijn schuld t.o.v de maatschappij is terugbetaald, terwijl zijn kind bij betere ouders zou zijn geplaatst.)
Deze mensen horen volgens mij niet thuis in een maatschappij, niet omdat ze wiet roken, maar omdat ze profiteren, drugs gebruiken EN geen respect hebben voor andere mensen en regels).
Om te kotsen.

In ieder geval de laatste keer dat ik met zulke bende ben gaan eten,… heel de avond was verpest.

Jürgen Verstrepen en de smurfen


Ik volg JV (Jürgen Verstrepen) als een hele poos. Al dan niet gewild duikt hij steeds weer op, soms lawaaierig, soms vrij raak, soms totaal ongepast.
Ik was destijds een fervent radio luisteraar, al van bij radio metropolis in Antwerpen tot zijn tijd met de Zwart-Wit toestanden op TV volgde ik zijn programma’s.
Iedereen evolueert uiteraard, maar bij JV is het blijkbaar allemaal geplanned.
Waar hij eerst een vrij progressieve eigen talkshow had, waar ieder onderwerp aan bod kon komen, werd hij in de loop der tijd steeds meer bezeten van alles wat met migranten, islam en de VRT te maken had. Dit laatste kan verklaard worden door zijn kortstondige carriëre bij de VRT als off-screen stem bij bepaalde springerige spelprogramma’s (jaja we zijn het niet vergeten Felice! 🙂
Van toen af ging het nogal bergaf met deze presentator inzake objectiviteit. Al gauw zat Filip Dewinter vaker in zijn studio dan thuis en was het onderwerp om de andere week wel ‘migranten’. Met alle gevolgen vandien; waarschijnlijk leverde het luistercijfers op ofzo. (er is altijd wel een excuus).

De definitieve doorbraak als oproerkraaier kwam er met zijn VB periode. Zogenaamd als onafhankelijke zetelen bij een extreem rechtse partij is sowieso al onzin, maar dan ook nog een keer domme uitspraken beginnen doen als “daar moeten we zelfs niet voor liegen” (gezeten in een camionette samen met de partijtop terwijl ze de verkiezingsuitslag overlopen met de camera erbij). De vooropgestelde veranderingen in het medialandschap en het engagement om iets positiefs te doen voor de mensen werden al gauw een hoop lucht-liberalisme met een vleugje anti-alles-en-iedereen.

En toen kwam zijn glorietijd: LDD. De partij die veelbelovend, rechts en recht voor de raap is en waar ‘de streep’ uiteraard niet mocht ontbreken.
Samen met de hardrijders, lucht blazers en cijfertjes-verdraaiers kan hij nu onder de noemer “gezond verstand” de mensen verder meesleuren in een retoriek die eigenlijk bestaat uit: “ik weet het veel beter, laat mij maar doen”.

Het moet gezegd; JV is een harde werker. Hij Twittert, blogt, podcast en schrijft er op los.
De boekenwinkels staan danook vol met het typische volk-in-trainingspak die “eens nen boek gaan kopen van dien ene van op de radio die het zo durft zeggen”.
Op zich niks mis mee, ook non-politieke organisaties gebruiken het gepeupel en hun drang naar sensatie om prullaria te verkopen, de politiek is daarmee niet alleen.

Ze kopen dan een flutboek waarbij er eigenlijk niets nieuws gezegd wordt, maar waar het gepeupel de indruk van krijgt dat JV het allemaal weet.
Hij werkt hard, niet om uw centjes en welzijn, vooral voor zijn eigen rijkdom en glorie. Zoals zovele politici trouwens, ook daar valt hem op meeloperij na, niet veel te verwijten.

Wat pas erg is aan deze persoon is zijn luchtblazerij. Hij wil het media landschap vrijer maken, de vrt controlleren op hun verspilzucht, rechts EN links een stem geven, free speech verdedigen, Vlaanderen rijker en beter maken, de mensen informeren, de islamisering aan de kaak stellen… noem maar op. Zijn blog staat vol met bedoelingen (goede en andere). Maar het ontbreekt totaal aan visie. Wanneer je op hem stemt weet je niet waar hij ècht voor staat. Gisteren was het VB, nu LDD, morgen misschien weer iets anders moest hij met een slecht been uit bed zijn gestapt.
Je weet niet waarvoor je precies stemt, wel waartegen (alles). Een heel duidelijk beleidsplan (al dan niet in boekvorm) zou wonderen doen. In duidelijke, niet mis te verstane, niet voor interpretatie vatbare taal liefst. Zodat we na je verkozen periode in het parlement kunnen stellen of je iets gedaan hebt of niet.
Want door tegen ALLEs te zijn, heb je natuulijk altijd gelijk gehad. Om de haverklap zeg je dan: “zie je wel, ik had dat al eens gezegd” of “dat idee had ik ook al” of nog erger: “Ik heb in die zin ooit al eens een wetsvoorstel gedaan”.
Gedaan met die zever dus, gewoon op papier zetten, uitgeven, en dan kunnen we je rekening eens maken.

Toch zijn er positieve kanten aan JV: hij kan het niet laten om af en toe zwaar uit de bocht te gaan (entertainment) en af en toe de VRT eens lik op stuk te geven waar nodig.
Het liefst zou hij zichzelf zien als minister van media, om dan wraak te kunnen nemen op al die kleine linkse mensen die zijn carrière daar hebben verpest. Om daarna minister van binnenlandse zaken te worden om dan al die mensen terug te pakken die hem ooit geld hebben gekost.
De realiteit is echter dat buiten een rommelige blog en wat losse ideeën die nooit in wetsvoorstellen worden gegoten, er niet veel van in huis zal komen.
LDD is een rechtse partij gevuld met ex Vlaams Belang’ers en geldwolven. Vroeg of laat loopt dit toch op de klippen door interne ruzies, want de media is veel te makkelijk te bespelen voor mensen als JV en hun aanhang.

In ieder geval, qua proteststem kan hij tellen: indien je een vertegenwoordiger wil die lastig doet, hard werkt en zijn mond nooit houdt, dan ben je bij hem aan het goed adres. Verwacht geen beleid, meer eerder lawaai. (Toch al beter dan op een levend lijk te stemmen die daar maar wat zit voor zich uit te staren uiteraard).