of… hoe werknemers allemààl moeten kiezen tussen theater of ruggengraat
We zitten, gezien het recente nieuws over Delhaize en de retail sector in’t algemeen, steeds verder weg te zakken in het tolereren van theater-firma’s. Firma’s waar werknemers systematisch zaken zien fout lopen in hun eigen firma, maar zwijgen om niet ontslagen te worden, of sociaal geen “zeurpiet” te worden genoemd in de groep van werknemers.
Door daar voor te kiezen, gaan deze werknemers op korte termijn de werknemers die wèl opmerkingen maken net uitsluiten en het hen in hun job meer onmogelijk maken (hallo burn-out, bore-out…) , dit om op korte termijn zichzelf veilig zitten en hun loon te blijven krijgen. (Afbetalingen doen voor een fake huis in een veranderende buurt, of zich door de banken in de luren te laten leggen met lange-termijn defensieve beleggingen die nooit echt helpen).
Op langere termijn echter, maken zulke mensen de firma stilaan niet meer rendabel, met als grootste slachtoffer de klanten (die steeds tegen hogere prijzen, een lagere kwaliteit krijgen in goederen en dienstverlening).
Op de lange duur, blijft zulk bedrijf met de rotte appels en de ‘acteur-werknemers‘ achter. Met het soort mensen die in een vergadering zitten, lachen, mee kunnen praten over de koers, zangers en TV-figuurtjes. De mensen die mee doen met alle sociale activiteiten (zolang het meer geen echt werk omhelst) en cijfers of statistieken nastreven en bekijken/beoordelen in meetings met kleffe broodjes, .. om daarna terug naar huis te keren in hun wagentje (cash-cow) en te beseffen dat ze in een toneeltje spelen. Net als al die andere werknemers spelen ze mee, en krijgen ze een mooie beloning om zo meegaand te zijn. Een slecht toneel trouwens, waar de echte klanten, die NIET meedoen in een toneel, maar gewoon hun goederen willen, de dupe van zijn.
En vroeg of laat zijn ook die oudere werknemers, die meer toneel speelden, ook een klant die de dupe is van zo’n toneel-firma.Of het nu gaat om de rotte groenten van Delhaize, de beschimmelde hamburgers bij de slagerij, de internet-verbinding van Telenet die steeds wegvalt, de slechte facturatie bij Proximus, of de totale onverschilligheid bij VDAB, De Lijn, NMBS, of uw ziekenfonds.
Het Delhaize dilemma is dus de keuze tussen iets zeggen over hoe je als werknemer aan de kant van de klanten staat, en tegelijk het collectieve inkomen verdedigt (tevreden klanten + goede winstmarges), of aan de andere kant kiest om de korte termijnwinst te nemen ten nadele van het bedrijf, de maatschappij en de lange termijn. Dat laatste resulteert in mee doen, problemen negeren, problemen verbloemen, hernoemen en in vergaderingen zitten als een complete wezel zonder emoties. Om dan 10 jaar later waarschijnlijk gehuld in een regenjasje met een vakbondskleurtje, te staan huilen voor de camera omdat uw firma failliet draait
Speel geen toneel, maar spreek! Ook als het u op korte termijn lijkt te schaden. Want weet je wat? Na zo lang toneel te hebben gespeeld, en een deel van het probleem te zijn in zulke firma’s, komt er ooit dat moment waarop het zwaard van Damocles neervalt op uw kop. En dan ga je op zoek naar een andere job, en ben je dood vanbinnen, opgebrand en zal je vaststellen dat ook in die nieuwe firma (als je al een job vindt) de verziekte boel gewoon hetzelfde is geworden.
Op de duur zijn er enkel nog toneel-firma’s. De zombie bedrijven waar niemand nog iets “negatiefs” durft zeggen en waar iedereen het loon incasseert tot het zwaard valt.
Veel is ook eigen aan de fiat-wereld houding van vele mensen. Waar je in een werk-voor-cunsumenten-tokens maatschappij mee draait. Een weinig motiverende taak meestal, uitgevoerd om net niet rond te komen, of waar je vanbinnen stilaan wegrot en minder mens wordt. Dit proberen veel van die mensen in zombie-bedrijven dan te remediëren door spullen te kopen, te zitten wroeten in hun vastgoed fake investering, om ‘s avonds naar nep-duiding te kijken, of de ene na de andere belachelijke Netflix-serie te bekijken (dezelfde acteurs in steeds andere decors, een cowboydorp, een hospitaal, een andere planeet, of een stad vol superhelden). Hoe meer u zwijgt, hoe verder u wegzakt in deze fiat-wereld.
KBC bank, lanceerde deze week met het nodige marketing lawaai en de buzzword-termen die daar moeten, De KATECOIN. (vermits die mensen altijd over DE bitcoin spreken, ga ik om te jennen ook over DE Katecoin beginnen 🙂
In’t heel kort: het is een close-loop coin, die wel 1-op-1 door de bank zelf gegarandeerd wordt om met de euro samen te vallen (1 DE Katecoin is 1 euro) maar verder geen waarde heeft buiten “hun” systeem.
Dit is een beetje zoals bonnetjes op een fuif van weleer, maar dan digitaal, en met de nodige data-mining, marketing en “gedrags-sturing” er bij.
Deze uitrol, roept toch wat vragen op. Zulke Chinees-aandoende aanpak is verbazend, en heeft enkele schimmige kantjes die ik graag wil belichten.
Allereerst is de hoofdvraag of het wel wettelijk in orde is voor een bank om een eigen munt te verklaren en uit te rollen, … wanneer ik morgen “KimCoin” lanceer, mag dat niet zomaar, en ga ik wanneer ik deze laat oplijnen met de euro, toch “probleempjes” krijgen. Zeker wanneer ik ze tracht uit te geven in een winkel.
Een grootbank heeft echter de mogelijkheid om eigen geld bij te verzinnen (ze doen dat elke dag met de Euro anyway), onder de vleugels van de centrale bank.
“Voorwaarde-geld” is echter iets heel anders dan gewoon een eigen euro printen. Voorwaarde-geld is dus eigenlijk geen geld, maar een totaal ander systeem dat men via slimme marketing en de uitrol op een klef festival voor 40’ers, aan gaat praten aan de mensen die een kortingsbon willen. Na deze testfase op een festival, gaat het naar alle KBC klanten uitrollen. Iedereen wil z’n eigen geld printen blijkbaar. En da’s nu net waar ik als bitcoiner zo’n probleem mee heb, …
Wanneer ik 20€ wil uitgeven, met een bankbriefje, dan kan ik dat. Ongeacht of ik Jan, Piet, Mieke, Rudolf, Mohammed, of Petrushka heet. Ik kan die 20€ euro ook uitgeven wanneer ik geen bank heb, of zelfs net uit de gevangenis kom na 10 jaar celstraf, in de schulden zit, of net de lotto heb gewonnen. De winkelier krijgt 20 euro, en hoeft zich daar verder geen vraag over te stellen (gelukkig). Er is dus geen voorwaarde: cash is cash: wie het vasthoudt is meestal de eigenaar, of wordt als de eigenaar beschouwd (enkele uitzonderingen niet te na gesproken uiteraard). Een zelfde privilege hebben we min of meer nog met euro’s die van bankrekening naar bankrekening gaan (ook al zijn daar ook de eerste scheuren in het systeem te merken).
De uitrol van DE Katecoin schept een heel ander probleem: men geeft of neemt hier het RECHT om een alternatief voor de euro uit te rollen, maar gaat daar voorwaarden aan verbinden: – je moet een KBC account hebben (en die kosten geld) – je moet een KBC app geïnstalleerd hebben (dus smartphone hebben) – je moet deze app de nodige toelatingen geven op je smartphone – je moet de “blockchain” waar de leverancier angstvallig van wordt geheim gehouden ook vertrouwen… (en ja, het is een verzekeringsfirma) – je moet verzekeraars vertrouwen met al uw doen en laten te noteren (u betaalt dat ooit DIK terug, daar kan u van op aan) – je moet solvabel zijn – je telefoonnummer moet gekend zijn – je laat toe dat al je verrichtingen en traceerbare bewegingen opgenomen worden in hun databank (data-mining is uiteraard het hoofddoel van deze “katecoin” of ” ‘K weet-alles-over-u-Coin” enz.
De extra voorwaarden om dat “Mickey Mouse geld” (naar wat de Disney-pretparken gebruiken intern op hun grondgebied) te mogen uitgeven is echter nog vreemder: je krijgt kortingen om via die permissie-coin te werken, in combinatie met gedrag dat de banken (en hun vriendjes) willen belonen.
Vegetarische preparé kopen, zal bij voorbeeld korting kunnen opleveren voor wie in de “closed loop” leeft. Terwijl anderen de volle pot betalen.
U zie het ook aankomen waarschijnlijk… dit is niet zomaar een fancy kortingsbon zoals de stad Antwerpen uitrolde met hun U-coin (waar is die 9 miljoen trouwens naartoe beste Stad? 🙂 , maar men gaat hier bij KBC nog een stap verder om een eigen eco-systeem van datamining en wortel-en-stok syndroom uit te rollen.
In het geval van KBC’s #katecoin zie ik een probleem. Aangezien men niet-klanten discrimineert op basis van prijszetting voor zelfde producten in dezelfde winkel. Men verbloemt dit door het een “korting” te noemen, maar die is op zich samenhangend met een koppelverkoop van een rekening + datamining toelating bij een bank.
Voor de specialisten handelsrecht:
Is het wel wettelijk, om “Jan” die niet bij KBC zit, een andere prijs te vragen voor product X, in dezelfde winkel EN voor hetzelfde product, dan wat je aan “Mieke” vraagt, die wel bij KBC zit? Is het wel wettelijk om een korting toe te kennen, afhankelijk van welk betaalmiddel je gebruikt? Is het wel wettelijk om DE Katecoin aan de euro te hangen, 1 op 1, maar dit dan als wettelijk betaalmiddel te laten doorgaan bij winkeliers? (winkeliers die bij voorbeeld bitcoin wilden aanvaarden, werden meteen lastig gevallen over het al-dan-niet wettelijk zijn… terwijl Britse ponden, verzonnen U-coins in Antwerpen, en nu blijkbaar ook KBC-coins als KateCoin zomaar een betaalmidddel zijn? Dit ruikt naar vreemde praktijken. Zeker wanneer je ziet dat de mensen achter deze blockchain eigenlijk een verzekeringsmaatschappij zijn! Jawel.
De korting wordt verderop verrekend aangezien je met een niet bestaande munt betaalt die door een bank 1-op-1 oplijnt met de euro (zolang ze dat doen).
Het lijkt me dus tweeledig: ofwel is KBC zelf een alternatieve “euro” aan het drukken, wat overeenkomt met een vorm van geld uitgave die enkel de nationale bank toekomt dacht ik toch… en dan zou dit geld voor iedereen even gebruiksklaar moeten zijn, even veel waard moeten zijn, net als de Euro (voorlopig toch nog tot men de Digitale Euro diefstal op ons loslaat).
Ofwel … is men bezig een gelijkwaardig product, in dezelfde winkel tegen verschillende prijzen aan te bieden, afhankelijk van het profiel en gedrag (en misschien wel politieke voorkeur?) van de klant. Wat denk ik gewoon discriminatie is, en totalitaire China-light zever die we absoluut UIT Europa moeten weghouden. (dat een bank als KBC daar aan meewerkt, als een soort Sovjet-bank is onvoorstelbaar).
Dit is dus denk ik niet helemaal koosjer?
Fictief voorbeeld: “Hendrik” wil met euro’s een paar veggie hamburgers kopen, en moet 8 euro betalen. Terwijl Mieke die bij KBC zit, met Katecoin 6 euro betaalt. Fictief voorbeeld twee “Hendrik” wil een fiets kopen voor z’n kind, maar betaalt 500 euro, aangezien hij bij een extreem rechtse partij lidgeld betaalt (dat kan men makkelijk zien via de rekening waarbij men het bankgeheim opgegeven heeft). Terwijl Mieke, die enkel lid is van Greenpeace, die fiets met Katecoins koopt aan 450 euro in dezelfde winkel.
Gedwongen winkelnering?
Dit is ook een terugkeer naar ergens rond 1850, waar er zogenaamde gedwongen winkelnering was. Werknemers van een fabriek, kregen daar (naast het werken in horror-omstandigheden) vaak hun loon uitbetaald in bonnetjes. Deze bonnen kon men dan in de lokale munt gedenomineerd omruilen voor voeding, kledij en alcohol bij de winkels die ook eigendom waren van de eigenaars van de fabrieken. Deze praktijken werden door de oude socialisten en echte christen democraten afgeschaft in 1891 en tegen 1912 waren ze volledig onwettelijk: meer nog je mocht vanaf dan niet meer tornen aan de volledigheid van het loon. Deze wet telt nog steeds: je mag geen verloning in andere middelen uitkeren. (men vind daarom steeds andere truuks uit, via eco-cheques, en andere middelen om dat te omzeilen, waar je dan eerst voor die middelen zelf betaalt). Met Katecoin komt men zeer vervaarlijk dicht bij het onwettelijke Gedwongen Winkelnering en de wetten die daar voor uitgeschreven werden.
Conclusie: In aanloop van de uitrol van de Europese CBDC, is men “testjes” aan’t uitvoeren, om mensen warm te laten lopen voor Voorwaarde-coins… waarbij je door de juiste (of foute) hoepels moet springen, teneinde je data te laten stelen voor een paar centiemen, en tegelijk je geld te mògen uitgeven.
Mijn raad is simpel: de burgers zelf kunnen dit systeem zeer eenvoudig bekampen door het niet te gebruiken, niet te testen, te weigeren wanneer het (zelfs mits korting) wordt aangeboden. Geen gebruikers = geen uitrol = geen data om te minen.
Gebruik Lighting Network in de plaats: niet van een bedrijf, geen data-mining, en heeft een wereldwijde open economie, die niet in een klein bedrijfsbubbeltje zit. Maar vooral permissieloos werkt! Gebruik geen “bitcoin van den Aldi”, gebruik bitcoin.
Kim De Vos allesvoorbitcoin.be coinos.io/allesvoorbitcoin
Het jaar is 2028, iemand stapt een broodjeszaak binnen en wil betalen met z’n uit 99% gerecycleerd plastic bestaande bankkaart. Maar de betaling wordt geweigerd. Op het scherm komt “u bent niet meer conform”, waarna de man buiten stapt zonder broodje, een kwade robot-winkelier achterlatend. “Verdorie, waarschijnlijk heb ik weer bij de verkeerde zaken een aankoop gedaan”. Vervolgens spendeert de man een volledige dag om z’n administratie weer op orde te krijgen, en de bank er van te overtuigen dat hij geen crimineel is.
Het bovenstaande, snel bedachte verhaaltje is natuurlijk fictie denkt u. We zijn er echter dichter bij dan u denkt. Ik durf zelfs beweren dat ik vandaag een van de eerste tekenen heb gezien van banken die zich meer en meer profielen als rechter en beul over uw inkomsten en uitgaven.
App-attack
Wat begonnen is als een beweging naar Apps, om de klassieke kantoren en de bank-balies te vervangen door software, is inmiddels uitgegroeid tot een hele industrie rond “data-mining” en vooral die data goudmijn te gaan omzetten in macht.
De banken hebben altijd hun macht gebruikt uiteraard, al is er sinds de opkomst van de hele ESG (definitie) meer aan de hand. Nu ze het bijgeprintte (of bij verzonnen) Euro geld enkel nog als louter een pure risico afweging zien, ligt hun machtspositie elders.
De commerciële banken (met KBC hun retail tak voorop) gaan er meer en meer op in spelen om hun ‘app’ te laten gelden als een sleutelpunt binnen je transacties en dagelijkse leven. Ze laden deze app dan ook liefst zo vol mogelijk met verdoken reclame, koppelingen naar bevriende bedrijven (die allemaal veel uitgave-data over klanten hebben) en hier en daar wat in-de-kraam-passende PR (zoals voetbal promotie of verwijzingen naar promoties).
Andere apps, zoals ‘Cake app’ (link), die zogenaamd in kaart brengen wat je budget en uitgaven zijn -uiteraard om de klanten te helpen- zitten ook op een schat aan informatie over de gemiddelde burger en z’n koopgedrag en inkomen. Dit doen de klanten meestal dan nog in ruil voor wat kruimels die ze in ruil krijgen (en zelf dubbel en dik betalen). Voor twee euro korting op een ticket voor een musical, zet men maandenlang al hun betalingsgegeven open en bloot naar deze app toe, bij voorbeeld.
Dit laatste gebeurt nu nog wel op vrijwillige basis, dus diegenen die daar in mee willen gaan, hebben de keuze om daar ook mee te stoppen, anderen kunnen ook gewoon lekker niet deelnemen (en al die kruimels aan zich voorbij laten gaan).
Het overleveren van onze persoonlijke data aan het soort bedrijven die niet echt bekend staan om hun menslievend karakter, is natuurlijk niet zonder gevaar. Niet alleen gebruiken ze de data om u nog meer geld te laten uitgeven, men gaat op een dieper niveau het geld zelf, minder waard maken op een vrij verdoken manier.
RIP Bankgeheim
De oude mantra van “ik heb niets te verbergen” gaat zelfs de meest hardleerse boomer niet bovenhalen wanneer men het bankgeheim opheft, of toch, dat dacht ik. Maar ook daar hoorden we geen zweem van protest, en er gaf niemand in de media, oppositie of waar dan ook een f**k om. Het bankgeheim verder uithollen, werd in alle stilte eind 2020 gestemd en goed bevonden door onze “vertegenwoordigers” in het parlement. Waar sommigen zelfs tegen hun eigen ideologie in mee op instemden. Wat overblijft van ons bankgeheim, is intussen afgezwakt tot het niveau waarbij de fiscus zonder je bank zelfs te hoeven raadplegen, de saldi van je bankrekening kan inzien. Maar daar blijft het niet bij. Meer veranderingen komen er aan… waarschijnlijk veranderingen die evenzeer in stilte de revue zullen passeren terwijl Jos en Maria naar “K3 zoekt whatever” zitten staren.
Dit op zich lijkt de meeste Belgen dus niet te deren (“want ik heb toch niets te verbergen” zeggen ze dan steeds), tot ze natuurlijk beseffen dat niet alleen de fiscus achtereen mee kijkt, maar dat de gelaagde invoering van dit soort uithollende maatregelen, fiat geld (Euro’s in dit geval) tot een soort consumptie-tokens degradeerde. Voeg daar nog een >7% inflatie bij, en de poppen gaan aan het dansen.
Op dat moment ben je bezig met de (tegen dan digitale euro) te laten omvormen tot een soort tegoeden die in een gevangenis worden gebruikt. De kredieten die je daar hebt om te zien of de gevangen nog genoeg heeft staan om een blik worstjes te kopen. Je kan het ook bekijken als de jetons die je op een bierfeest gebruikt om bier te halen aan de toog. Geen geld, wel een soort lokaal, voorlopig (en overvloedig aanwezig) equivalent daarvan.
Geld tot een consumptie-tegoed degraderen, heeft monetaire implicaties die men verzwijgt. Een les die we ook kunnen linken aan John Law en de Louis d’ Or (link).
En dat leidt op zich, tot een nog groter probleem namelijk: de macht van de bank om te zeggen : “Deze jetons zijn niet meer geldig, je krijgt geen bier” of de cipier die zegt “Sorry man, maar ik zie in ons schriftje staan dat je deze week geen tonijn meer mag kopen”. Los van of je daar nu de economische moeite voor deed of niet.
Uw “geld” stopt met geld zijn, wanneer de banken zich kapot hebben gegokt en nu niets meer zijn dan de “Judge Dredd” van uw moeite/energie en baas over uw tokens en hoe u ze nog màg gebruiken. Banken dienen om geld bij te houden (of ander waardevolle zaken in een kluis te bewaren) en transacties te voorzien, niet om rechter te spelen.
You’re not clean enough
Al het voorgaande leidt ons tot hetgeen in vandaag zag opduiken: een bank (NewB coop in dit geval, een coöperatieve van NGO’s, burgers, vakbonden en allerlei organisaties die het goed schijnen te menen). Deze bank ging nu arbitrair mensen hun transacties gaat weigeren, met een vage uitleg als verantwoording.
Over welke transactie het precies ging, speelt zelfs geen rol, maar u kan natuurlijk een goede gok doen. Het principe blijft hetzelfde.
Het punt is, dat de persoon in kwestie klant is bij deze bank, en van bedrijf X, naar de eigen zichtrekening een overschrijving deed. Los hiervan, duurde de overschrijving enkele dagen, hetgeen bij de banken anno 2021-2022 nog steeds als “normaal” wordt beschouwd.
Een SEPA overschrijving tussen Fortis en NewB bij voorbeeld, duurt gemiddeld 3 à 4 werkdagen (een verlengd weekend en de obligatoire brugdag er dus niet meegerekend:). Da’s ongeveer even lang dan een slak met een briefje van 20 euro op haar schelp gekleefd, er zou over doen om het geld van A naar B te brengen waarschijnlijk. Maar héy “bitcoin is niet goed hoor, koop onze 0,04% opbrengende kasbons maar” 🙂
Deze overschrijving, duurde dus niet alleen 1000 keer te langer dan een bitcoin transactie (op een slechte dag zelfs), maar dat terzijde, we zijn tenslotte gewend aan clownerie van de grootbanken op dat punt, ze ging dus ook nog eens niet doorgaan…
Na al deze tijd wachten, ging de bank over tot het sturen van een e-mail naar de klant in kwestie, met een mededeling die ik om legale redenen niet mag/kan delen, maar erop neerkwam dat men de overschrijving weigerde, er zich vervolgens voor excuseerde, met de vermelding dat men er van uit ging dat het over handel in “cryptomunten” ging (wat al niet klopte) en dat er voor-, en nadelen aan dat feit waren waren verboden (zoals met alles!) maar dat ze toch besloten om de transactie dan maar te weigeren, op deze beslissing konden ze ooi wel eens terugkomen, naar hun eigen zeggen. Ze wilden ook weten of het al dan niet in hun “visie” past als bank. (!)
Met andere woorden: deze bank weigert een transactie, omdat het niet politiek correct, ecologisch of sociaal verantwoord genoeg was (naar hun vermoeden!).
Wanneer dit soort gedrag “de norm” wordt… zijn er nog wel sectoren die aan een “cleaning” toe zijn… en crypto-exchanges zijn daar allerminst uw probleem met +60% groene stroom als energiebron…
This far, no further
Dit is waar je als klant, vind ik, de lijn in het zand moet trekken en meteen alle gelden bij zulke bank (of andere bedrijven) moet weghalen. Hetgeen de persoon in kwestie waarschijnlijk ook heeft gedaan.
Een bank dient niet om te oordelen of een transactie al dan niet “verantwoord” genoeg is om in hun politiek te passen. (Zo kan je ver gaan, en een betaling aan een bepaalde politieke partij, of vanuit een bepaalde vakbonds-organisatie als “niet conform” beschouwen en de klant z’n rekening blokkeren. “Sorry mevrouw/meneer, uw hebt zonet een betaling binnengekregen van organisatie XYZ, en daarom kunnen we u niet langer bedienen.” – Een privé organisatie zou dat kunnen waarmaken ergens (weigeren naar goeddunken), maar niet wanneer er een impact is op AL onze waarde en heel ons monetair systeem wordt gebruikt als wapen.
Een bank zoals Triodos bij voorbeeld, gaat er prat op dat de gelden het milieu ten goede komen, maar vooral ook sociaal aanvaardbaar zijn bij voorbeeld. (Hoewel hun eigen fonds dingen als Starbucks bevat, maar ok, het zal de juiste ISO-norm halen en dan sluit men de ogen al eens voor al de rest bij zulke firma’s). Zulke banken hebben dus een verantwoordelijkheid, maar gaan tegelijk extra waarden en normen opleggen aan zichzelf. Da’s op zich OK, zeker wanneer de klanten hier op voorhand iets over weten, en hun transacties op zich niet arbitrair (en zonder enige verantwoording) worden geblokkeerd. Iets “onduidelijk” vinden, is niet genoeg, me dunkt (want dan is er bij de banken veel dat je kan weigeren, zoals hun abominabel slecht presterende fondsen bij voorbeeld).
De NewB-ies hebben dus vrij veel werk voor de boeg nu. Wanneer men een zogenaamde euro-transactie weigert, afkomstig van een erkende financiële instelling, omdat men vermoed dat het om vuile, vieze, dirty, niet-correcte, absoluut horrible crypto munten zou kunnen gaan, dan heeft men veel werk om ook andere zaken te gaan blokkeren. Met dit soort visies, kan een bank ook beginnen oordelen over andere inkomsten, … zoals mensen die een loon krijgen van een vervuilende firma als INEOS, Umicore, Borealis, Arcelor, BASF, of eender welke luchtvaartmaatschappij… Zaken die zeker niet gefaciliteerd mogen worden door een “propere” bank.
Waar trek je dus de grens? Wanneer je er als bank al van uit gaat dat het je taak is om de transacties van je klanten te gaan scannen en blokkeren naar goeddunken, ben je op zich al fout bezig vind ik. Daar is al een grens overschreden. En dat telt evenzeer voor de KBC die mensen op de hoogte brengt van hun uitgaven naar fast food bij voorbeeld.
Wanneer je daarenboven ook nog eens een foute veronderstelling maakt, om in je eigen politiek correct ESG-kader te kunnen verantwoorden wat je doet, ga je je zeer, zeer goed moeten informeren en handelen naar dezelfde normen en waarden voor alle transacties.
Banco Correcto
Een voorbeeld: een toekomstige bank die mega-correct wil zijn, volgens de ESG-normen, zou dan ook de uitgaven van haar klanten beter in’t oog moeten houden.
Iemand die een ongezonde maaltijd koopt bij McDonald’s bij voorbeeld. Iemand die fossiele brandstoffen tankt met de bankkaart van deze bank, of waarom niet; iemand die op reis gaat met een mega-vervuilend cruise-schip?
En wanneer je dan toch informatie wil analiseren, moet je ook verder gaan: want iemand kan in McDonald’s evengoed een watertje hebben gedronken met een slaatje er bij,… is dat dan nog ok? Of mag deze consumer-token houder toch nog een dagje verder? En die andere klant, die een tankbeurt bij Shell achter de rug heeft, … is misschien maar één keer op pad geweest met een old-timer, en kon niet anders dan die verfoeilijke benzine tanken. Moet deze persoon dan ook op’t schavot? Of de persoon die op cruise ging? Misschien ging deze wel op reis met een modern nieuw schip, dat in tegenstelling tot de monsters met 5000 passagiers, op reis ging met een eco-friendly mini-cruiseschip, dat maximum 200 mensen aan boord heeft en alles recycleert aan boord? Of waarom niet: “uw rekening werd geblokkeerd aangezien we al 2 jaar zien dat u geen fitness abonnement hebt”? De bank kan er ook in één keer een fitness-tracker bij opsturen, om de klant beter te helpen in de toekomst. Want zo verbloemen ze het altijd: hèlpen. En natuurlijk kan Banco Correcto ook het volgende sturen: “Uw geschiedenis toont ons dat u al drie jaar niet naar de tandarts bent geweest, u kan vanaf nu geen geld meer ontvangen” of “Uw aankoop voor een vervuilende moto werd geweigerd, vieze vervuiler!” … en zo kan je er nog een paar verzinnen.
In het geval van deze klant, ging het om een klein bedrag, dat nooit in welke crypto munt dan ook werd belegd, maar puur overgeschreven werd naar deze bank, bij wijze van test. En ze zijn absoluut gefaald in deze test. Men ging er van uit dat geld dat binnenkwam, in euro’s… geweigerd moest worden. En dat alleen al, zou in mij opinie verboden moeten zijn.
Uiteraard komt er nog meer aan met deze manier van aanpak van onze grootbanken.
The future is ESG
Nog enkele maanden of jaren, en heel uw betalings-cycli van loon, over afbetalingen, huishuur, water-, en gas rekening zal gescand worden, en wees er zeker van, dat wat zogenaamde “crypto beleggers” nu meemaken, ook zal gebeuren met ander soorten mensen die door de banken worden gebrandmerkt als “not ok”. De benzine tankende, zwaarlijvige, asociale, of te veel kritiek spuiende mensen, mogen beginnen opletten waar ze hun consumer-tokens (voorheen euro) opsouperen.
Ze mogen er al helemààl een kruis over maken, wanneer de centrale banken, zoals deze in Nederland en België, rechtstreeks met digitale Euro’s de rekeningen zullen bevoorraden met nieuwe consumer-tokens en ‘jetons’, zodat de perfecte burgers naar de schietkraam kunnen of wafels mogen kopen.
De ESG-wereld die er aan komt, is er een waar de banken rechter en beul gaan spelen, met onze politici die onze rechten en bescherming hebben uitverkocht en verkwanseld in enkele jaren tijd, en waar de data-miners alle macht hebben. Waar je op de duur zelfs je niet meer af mag vragen wat je “geld” eigenlijk nog is, en wat je er mee mag doen.
Een euro die je op je rekening hebt, zou net omwisselbaar moeten kunnen zijn voor om het even wat. Geld is niet goed of slecht. Een transactie is ook niets meer dan dat een transactie.
De parasitaire bank tussenpersonen die er nu nog steeds tussenin zitten, zullen daarom hun macht zo lang mogelijk trachten uit te spelen, omdat ze weten dat het doek valt. Omdat ze maar al te zeer beseffen dat ze het nog heel eventjes, “hard” moeten gaan spelen, voor ze vervangen zijn door een goedkoper, beter, sneller, betrouwbaarder, permissieloos en niet-confisqueerbaar systeem zonder tussenpersonen, waar men niet eindeloos jetons kan bij printen voor de grote massa die in hun eigen ogen “toch niks te verbergen hebben” (terwijl ze zwaaien naar de camera’s op straat en zowat iedere grote firma kan meekijken naar hun bankrekening achtereen, om de prijs-zetting aan te passen aan je middelen, en om achtereen, ook uw vermogen in kaart te brengen.
Euro zone bijverzonnen geld M2 money supply
Dan pas, hebt inderdaad niets te verbergen, dan mag u om “jetons” gaan huilen bij uw heilige bank, die dan eerst mag nakijken of u wel een brave burger bent, ecologisch genoeg leeft (da’s nog het enige positieve) en arbitrair gaat afmeten hoe uw beleggingen, gewicht en sociale interacties allemaal oplijnen.
Zitten we dan niet in hetgeen we de Chinese overheid zo verwijten over wat ze doen met hun burgers? Of is dat zelfs nog meer humaan te noemen, tegenover enkele bedrijven laten Judge Dredd spelen, in plaats van een door de burgers aan de macht geholpen regime? (niet dat we er fan van moeten zijn).
Mijn mening is duidelijk; wanneer we banken, of andere fiat-tussenpersonen laten rechter en beul spelen over “ons geld” is’t niet alleen ons geld meer, maar zijn we niets meer dan jeton kopende kermis klanten, dan is’t : game over.
De vergelijging van een bezettingsmacht met de N-VA:
1- Een bezettingsmacht gaat wanneer ze een land binnenvallen, meteen voor controle over de grootste communicatiemiddelen. (TV / Radio zenders, grootste kranten) : Check (DPG/VRT RvBestuur enz…)
2- Een bezettingsmacht gaat meteen haar eigen mindere goden, en figuren die ze onder controle willen houden (handlangers, huurlingen…) op postjes zetten in het bezette gebied. Deels om controle te verwerven over het land, deels om de handlangers te belonen voor bewezen diensten. De eigen leden, of mandatarissen passen hier ook in, waarbij in een tweede fase hun lokale verankering (en vaak stilzwijgen) wordt afgekocht door de bezetter, door middel van goede deals, aanbestedingen of wetswijzigingen die hen in de kaart spelen. Check
3- Een bezettingsmacht gaat de structuren die tegen hen kunnen gebruikt worden meteen saboteren of zelfs toe-eigenen. Onderwijs (met geschiedsvervalsing) maar evengoed de transport-infrastructuur. Wanneer tegenstanders nog vrij en vlot kunnen bewegen, is de tegenstand steviger. N-VA saboteerde systematisch alle bewegingsruimte. Check
4- Een bezettingsmacht gaat ook de opbrengsten en winsten, oogsten en productie zoveel mogelijk naar hun eigen kliek leiden. Dat kan gaan over taxgeld, subsidies naar bevriende bedrijven, of een buitenlandse entiteit (zoals chemie-reuzen oa.) maar evengoed de Nederlandse economie in z’n geheeld, die België stilaan oppeuzelt dankzij de sabotage van deze partij. Check
5- Een bezettingsmacht gaat de lokale mensen ook beperken in hun voorhanden zijnde inkomens en voeding, om controle te houden. Rantsoenering gebeurt niet meer via voedselpakketten zoals inde Tweede Wereldoorlog onder de Duitse bezetting, en is nu toegepast via een steeds krapper wordende sociale zekerheid, die niet alleen afgebouwd wordt, maar ook repressief optreed, vooral tegen tegenstanders. Dit geldt ook voor andere economische invloeden, die allemaal gebaseerd zijn op een minachting naar de lokale, te onderdrukken, bevolking toe. Check
6- Een bezettingsmacht gaat ook de eigen cultuur opdringen, en die van anderen laten overwoekeren of actief bestrijden. De N-VA doet dit door zoveel mogelijk organisaties monddood te maken en subsidies af te nemen. Check
7- Een bezetter zet ook interne conflicten met opzet op scherp, zodat de verdeel-en-heerst strategie voluit kan werken. Op deze manier blijven oppositie, burger-organisaties en vakbonden of andere organisaties tegen elkaar opboksen, in plaats van samen te spannen om de bezetter weg te krijgen. Check
8- Een bezetter zal zelf zaken in de verf zetten die ze goed doen (ook als dat gelogen is) door middel van propaganda. De media kanalen die ingenomen zijn, kunnen hier mee gevuld worden, en tegelijk kan je dan je eigen positie nog laten ondersteunen door de publieke opinie, terwijl je zelf vooral rijker, meer vadsig en arrogant wordt. Check
9- De bezetter creëert genoeg afleiding, zodat de sabotage, en eigen opbouw van macht zoveel mogelijk buiten zicht blijft. De villa’s van hun medestanders, de nieuwe wagens, de luxe-feestjes, moeten ver weg blijven van het publiek, zodat dit publiek zich kan vergapen aan wielerwedstrijden of ‘zangtalent’ op TV. Check
10- De bezetter zal altijd een einddoel hebben, meestal om een ingenomen gebied tot een wingewest of ‘eigen’ land te maken. Waar alle tegenstand verdwenen is, of machteloos werd. Check
Wanneer u als winkelier of particulier wil deelnemen aan een veilig, anoniem, snel en zeer goedkoop (de facto gratis) betaal-netwerk, kan u deze eenvoudige stappen volgen. Lightning Network (LN) is een tweede laag, bovenop de basis-laag van bitcoin, bedoeld om kleinere transacties zo goedkoop en snel mogelijk te maken.
Deze optie voor ontvangen en betalen, kan men gebruiken naast uw dure, reeds aanwezige bancontact terminals bij voorbeeld. Voordeel is, dat u geen abonnementen of contracten moet afsluiten met bedrijven. Wanneer u er mee wil beginnen, kan u dat gewoon. Nu.
Het voordelen van LN (Lightning Network) als betaalmiddel aan te bieden aan uw klanten zijn legio: (zo goed als) gratis, veilig, snel, altijd online (wanneer er internet is) en geen abonnementsformules of toelating van een grootbank nodig. Betalingen gaan doorkomen tussen de 1 en 5 seconden. Meestal sneller dan een bancontact terminal.
START hier:
Eerst neem je een oude smartphone, of tablet, of wat u ook wilt gebruiken voor deze betalingen. Dit kan ook op uw huidige apparaten waarmee u bv. Payconiq ofzo aanvaardt. Zowel Android als IOS (Apple) worden intussen ondersteund. Al kan u het ook op een desktop draaien via andere apps, zoals Zap wallet.
Eens deze correct geïnstalleerd is, bent u eigenlijk klaar om bij de eerste klant die wenst te betalen hiermee, te ontvangen. That’s it! Er is maar één klein zogenaamd addertje onder het gras, … bij de allereerste betaling, moet u minstens 1 ‘channel’ openen naar een node. Dit gebeurt bij al deze wallets automatisch, u moet dus geen technische knobbel zijn om dit in orde te krijgen. Dit aanmaken, kost echter éénmalig, een klein bedrag (8000 ‘sats’ of 0,5 € ofzo afhankelijk van de drukte op het netwerk). Wanneer u dit niet wenst, kan u wachten tot de eerste klant dit voor u betaalt (of u een goede bitcoiner vindt die het even regelt voor u;). Dit is éénmalig, dus zeker geen “enorme investering”.
Wat u voor het gemak van uw klanten, best kan doen, is zelf even een eerste keer ongeveer 10€ aan bitcoin op deze wallet plaatsen. Om zelf een betaling met Lightning te proberen doen. Zowel inkomend als uitgaand. (dat kan ook gewoon naar uw eigen, persoonlijke wallet bij voorbeeld). Op deze manier leert u het ook zelf gebruiken, kan u de wallet aanpassen naar de instellingen die u wil en kan u er zeker van zijn dat de eerste betaling gewoon lukt! Een kleine moeite om het je klanten makkelijk te maken.
Wilt u ooit uw bitcoins UIT de lightning wallets halen, kan u eenvoudig naar eender welk bitcoin address een uitgaande betlaing sturen (on-chain) en van daar uit met uw bitcoin doen wat u wilt (verkopen, bijhouden…)
Dit geeft u een extra betaal optie, en hoe meer mensen dit gebruiken, hoe beter, sneller en goedkoper het gebruik wordt (multi-path). Op deze manier kan je betalingen terug echt in eigen handen nemen, en kunnen uw klanten àltijd electronisch betalen, zonder bankkaart of met de occasionele uitval van “het kastje”.
U riskeert ook niets met dit uit te proberen en aan te bieden: wanneer niemand het zou gebruiken (in het slechtste geval), kost het u ook geen abonnementsgeld.
Bevrijd uzelf van bancontact, voedt uw klanten op om het te leren gebruiken en dan kunnen we allemaal genieten van een kleinere transactiekost en kunnen de banken andere “bronnen van inkomsten” zoeken, in plaats van 5 cent of meer per transactie te vragen aan kleine zelfstandigen.
