Carrefour en de ontslagen

Carrefour is nooit mijn winkel geweest. Ik hou niet van de franse mentaliteit van winkelketens uitbaten. Waarbij er een enorm grote ruimte volgepropt wordt met goederen die bedenkelijk zijn van kwaliteit en waar er verder geen visie of ziel te bespeuren valt.
Vandaag kondigde deze keten -zoals al werd voorspeld door weggemoffelde analisten en “doemdenkers”- dat ze eenentwintig vestigingen gaan sluiten in ons land.

Meteen zagen we op TV een uitbarsting van woede -onder de voorspelbare begeleiding van zielige pianomuziek- plus de nodige traantjes bij personeelsleden (waar dan lekker werd op ingezoomd) en zelfs hier en daar domme reacties van meestal bejaarde klanten.

Face it, Carrefour is een rommelwinkel, waar de klantvriendelijkheid meestal te wensen over laat en waar de producten altijd te duur of te slecht van kwaliteit zijn. De zeldzame keren dat ik er zelf wat wilde gaan kopen werd ik geconfronteerd met Sovjiet-tijdperk wachtrijen aan de kassa, waarna ik mijn goederen meestal achter liet in een rayon en ging lopen.
De franse manier van zaken doen is nu eenmaal niet welkom in ons land, en dat moeten de grote mijnheren van Carrefour nu aan den lijve ondervinden.

De mensen die dan, met de lapzwansen van de vakbond op kop, op TV komen beweren dat het allemaal de schuld is van de directie en de planning, zijn meestal ook dezelfde mensen die voor een onder de prijs te koop gestelde DVD speler stonden aan te schuiven bij Carrefour.

Ik verwelkom dit ‘drama’ eigenlijk; er is een soort zuivering bezig in deze economie die eindelijk gezond begint te worden. Wanneer een zaak niet goed wordt beheerd, zal deze vroeg of laat failliet draaien. Dat is een gezond marktprincipe dat vele mensen schijnen te vergeten. Of het nu gaat om een groetenwinkel, supermarkt, bank of apotheker, wanneer je de hoofdzaak niet meer verzorgt moet je er normaal aan geloven.
De banken zijn altijd de dans kunnen blijven ontspringen, tot een jaar of twee terug, en de rest van de economie zal zijn zuivering ook te verwerken krijgen.

Voor al die mensen die hun job verliezen door deze zuivering (ik ben er zelf ook eentje trouwens) is het natuurlijk minder prettig. Maar dan nog, ik kan me niet voorstellen dat twee mensen die allebei bij Carrefour werken en te veel leningen hebben lopen nu opeens moeten geholpen worden door de maatschappij. Deze mensen konden ook al jaren zien dat het fout liep, maar bleven op een makkelijk postje zitten. Misschien hadden ze beter geprotesteerd (vakbonden?) voor het te laat was.
Bazen luisteren pas naar de basis wanneer alles plat ligt in zulke bedrijven.

Wat er ook van zij, deze mensen moeten niet vrezen. Weldra zullen dankzij de wetten van de economie andere ketens, merken of allianties dit land komen vervoegen. Wie weet krijgen we wel een efficiënter werkende supermarktketen in de plaats?
Ik zou in ieder geval verwelkomen dat een supermarkt zoals Super de Boer of C1000 in Nederland ook naar België zou komen. Daar loopt meer personeel rond, daar heb je minder groete wachtijen aan de kassa en vaak versere producten.
Waarom kan dat allemaal niet bij ons? Oh ja, loonkost…
Waar gaat al dat beslatingsgeld dan naar toe? Naar de reparatie van de wegen al vast niet, evenmin naar het onderwijs, en al helemaal niet naar de gerechterlijke diensten. Hoewel dat drie hoofdzaken zijn waar een staat voor zou moeten zorgen.

Stem dit stelletje politici -die naam nauwelijks waardig- eindelijk eens weg, in de eerste plaats al diegenen die beweren pro Vlaanderen te zijn, terwijl dat land virtueel niet bestaat en samen met de rest van België is uitverkocht aan de buurlanden. Zowel NVa, Vlaams Belang, CD&V en al die andere zogenaamd Vlàààmse partijen hebben allemaal even veel boter op hun hoofd, of ze nu in het bestuur zaten of niet men kon altijd protesteren tegen dit soort uitverkoop, maar ik heb niemand gehoord.
Waarschijnlijk waren ze te druk bezig om te shoppen in de Carrefour.

Ik begin alvast met nooit meer in Carrefour binnen te komen. Ik steun de franse economie al genoeg met mijn energierekening te betalen.
(En nog een nota aan die ‘slimme’ Bart De Wever: indien je dan toch zo vaak op TV wil komen, … laat uw stem dan nu ook maar eens horen, of heb je het te druk met je clownsneus op te zetten voor een volgend spelprogramma? zak!)

Waarom betalen we nog voor melk?

Een liter melk in de supermarkt kost om en bij de 0.35 tot 0.8 euro, afhankelijk waar je het gaat halen. Blijkbaar is dit niet genoeg om de distributeur, melkveehouder en de hele verpakkingsindustrie die er aan hangt nog iets te geven zodat op’t einde van de rit de koe waar die melk uit komt nog iets te eten heeft.

In totaal is er bij de recente protesten zo’n 15 miljoen liter melk geloosd. Een grote melklozing van nog eens extra 25 miljoen zou geplanned worden, oa door de Nederlandse boeren.

Het kapitalisme is misschien niet perfect, dat zien we elke dag. Dat er af en toe geprotesteerd wordt is dan ook normaal.
Al denk ik dat men hier een geweldige kans mist om datzelfde systeem terug te pakken. De protesterende mensen zijn namelijk diegenen die daadwerkelijk iets MAKEN, produceren, … diegenen die aan het begin van een industrie staan. Ze zijn landbouwers, da’s iets heel anders dan een suffe ambtenaar die achter zijn bureau zit te slapen tot aan zijn pensioen en dan een dag gaat ‘betogen’ met een vergoeding van zijn vakbond.

De boeren kunnen meer. Wanneer je als boer door dat marktsysteem niets meer verdient kan je een paar dingen doen uit protest. Je kan beginnen tegenwerken op een vrij fundamentele manier.
Het eerste wat je kan doen is wat ze nu uitvoeren: op een schandalige manier bruikbaar voedsel lozen.
Toch raar dat we deze mensen nu opeens zo in de weer zien tegen het kapitalistische systeem dat hen zonder inkomsten zet. Misschien hadden ze ten tijde van 1992 meer van zich moeten laten horen, toen er nog veel subsidies (en beloften daartoe) te rapen vielen vanuit Europa, maar zo zien we maar weer dat een sector pas gaat protesteren wanneer hun magen leeg zijn. Europa heeft hen bedot en ze weten het, jammer maar helaas: te laat.

Een andere manier van protest is om het gratis (en rechtstreeks aan de consument) weg te geven.

Dit lijkt me een betere oplossing. Wanneer een boerderij zou aankondigen dat ze samen met de andere boerderijen in een streek de melk gratis weggeeft, dan zou er volk naar deze boerderijen komen.
Dat volk zal meestal gewoon de melk komen halen met de kans dat ze meteen ook wat eieren, groenten of een oude kruiwagen kopen. Je weet nooit, een beetje commerce in dit verhaal kan al veel oplossen denk ik.
Stel dat deze boeren zeggen dat je per persoon, per keer maar 2 liter melk mag meenemen,… dan is er genoeg melk GRATIS om heel dit land te van melk te voorzien voor de komende weken.
Meer nog, tegelijk leg je de supermarkten (de kanalen van het zo gehate kapitalisme) even lam op gebied van melkverkoop. Je legt er ook een heleboel andere mensen mee plat, die dan opeens niks meer verdienen aan “jouw” melk.

Om dan maar te zwijgen over de ronduit wraakroepende toestand waarbij er 25.000 mensen (vooral kinderen) van pure honger en ontbering omkomen ELKE DAG.
– Moest er ooit een leger uit alle Derde-Wereld landen samen troepen om ons hiervoor te straffen, zou ik hen volledig gelijk geven,… de realiteit is echter dat deze mensen door onze wapen eerder elkaar bestrijden dan hun echte vijanden in Europa –

Nog een andere manier is om gewoon van stiel te veranderen, als er tenslotte niets meer te verdienen valt in jouw sector, laat dan een ander maar verder ploeteren. Zodoende zit men straks alleen nog met industrieel verwerkte rommel in al die mooie blinkende supermarkten waar ze strijden om de laagste prijzen.