Ik vraag me af waarom journalisten de heer Jurgen Verstrepen nog interviewen.
Los van het feit of ik LDD nu een toffe partij vind of niet, is het toch vrij raar om te zien hoe deze voorman van lijst Dedecker in Antwerpen steeds weer vragen terugkaatst, herformuleert of ontwijkt in interviews.
Meer zelfs, in plaats van de broodnodige uitleg en verduidelijking te geven over de aan hem gestelde vragen, speelt hij een soort spel waarbij hij vooral journalistiek slim wil overkomen naar de kijkers thuis.
Met alle sympathie voor zijn doorzicht in de vragen die hem gesteld worden, maar je bent een politieker, geen instructeur op een cursus wetstraatjournalistiek.
Jurgen wil niet antwoorden, maar vooral de kijkers en luisteraars duidelijk maken dat HIJ de vraag door heeft, dat hij de dubbele bodem erachter kent.
Welnu, de meeste kijkers ook hoor Jurgen, daar hebben ze jou niet echt voor nodig.
Diegenen die naar zulke duidingsprogramma’s kijken willen in de eerste plaats een antwoord krijgen op de vragen en geen “zie je wel ik wist het dat die vraag ging komen”-gezeik.
Toch heeft zijn stijl me geïnspireerd.
Bij wijze van stijloefening, een volledig verzonnen interview met Jurgen Verstrepen:
“Mijnheer Verstrepen, kan u de kijkers even vertellen wat uw ambities zijn voor de komende verkiezingen?”
“Meedoen hé, uiteraard, anders zou ik niet op een lijst gaan staan, we staan er om een goede score te halen, dat spreekt toch vanzelf.”
“En denkt u de cijfers die in de peilingen naar voren zijn geschoven te halen?”
“Ik snap wat u probeert te doen, u wil me nu een uitspraak laten doen over de peilingen om die daarna dan terug in mijn gezicht te wrijven, maar dat zal niet lukken, ik zeg wat ik al altijd heb gezegd, en dat zou u moeten weten,dat we geen geloof hechten in peilingen.”
“Maar u komt daar toch goed uit niet?”
“Dat zegt u, wij zien alleen maar naar de verkiezingen, natuurlijk is een goede peiling beter dan een slechte, zoals we al eerder zegden op onze blogs, twitters, facebook en andere online diensten van lijst Dedecker.”
“Mijnheer Verstrepen, hoeveel is één plus één?”
“Ja kijk, dat soort vragen daar zie ik los door hoor, u probeert me nu twee te laten zeggen, maar dat hangt natuurlijk er van af hoe je uw vraag interpreteert. U wil dat ik ze als een eenvoudige optelsom interpreteer en dan twee zeg, nochtans is dat een één en een plusteken, wat vanalles kan zijn hé.”
“Ok maar het is een gewone optelsom dat weten we allemaal”
“Dat zegt u, ik heb het woord optelsom misschien gebruikt, maar dat betekend niet dat ik u volg in uw redenering, ik zeg niet twee, het is misschien twee, maar dat weten we niet zeker. En daar moet ik zelfs niet voor liegen.”
“Vult u het volgende rijtje eens aan: A, B en….”
“Ja daar gaan we weer met de dubieuze vraagstelling natuurlijk, als journalist zou ik ook die vraag stellen om me twee of C te laten zeggen maar nogmaals, we gaan daar geen antwoord op geven tenzij u daar natuurlijk zelf enige verduidelijking bij geeft.”
“Ik wilde gewoon weten of u het alfabet kende.”
“Ik ken het alfabet hoor, ik kan het zelfs van achter naar voor opzeggen, maar ik ga dat hier niet doen omdat u per sé wil horen dat ik C zeg, ik doe dat dus niet.”
“Denkt u dat u de verkiezingen gaat winnen en er eventueel een ministerpost in zit?”
“Minister, tja, diegenen die in de politiek meedoen en vaak zeggen dat ze minister gaan worden die doen dat maar, da’s voor hun rekening, ik zeg liever dat we meedoen aan de verkiezingen en daarna zullen zien. De coalitiepartners staan nochtans al te drummen, mijn telefoon staat roodgloeiend heel de dag.”
“Wat vind u van de eindconclusie van de Fortiscommisie?”
“Een maat voor niets, behalve dan de conclusie die Jean-Marie daar heeft aan gegeven natuurlijk, u probeert ons hier nu duidelijk uit elkaar te spelen zie ik, toch even zeggen aan de kijkers thuis dat wij aan dat soort zwendel met de waarheid nog niet meedoen.”
“Hoeveel zetels denkt u te halen in Antwerpen?”
“Hangt er vanaf hoeveel zetels er zijn uiteraard en hoeveel we er kunnen halen, dat hangt van de kiezer af, nog domme vragen?”
“Nee, dank u”
