outplacement – end of the line

Vandaag heb ik veel te doen. Ik ben (als werkloze dan nog) om 6u opgestaan, ben begonnen met de huishoudelijke taken, daarna iemand uit de nood geholpen door haar naar het werk te brengen en nu maak ik me klaar om naar mijn outplacemenet te gaan praten.

Ik ga de man in kwestie meteen ook zeggen dat na bijna een jaar praten het echt niet veel zin heeft.  Wanneer men outplacement gebruikt om de eigen werknemers een loon te geven en de werklozen “bezig te houden”, is’t voor mij duidelijk: hier zit geen vooruitgang in.

Wanneer ik een voorstel doe tot opleiding, is er geen geld voor zogezegd. Wanneer ik een voorstel doe om van branche te veranderen, wordt me dit afgeraden (of laat men me twijfelen). En wanneer ik vraag om het dossier bij de RVA even mee op te volgen omdat ik er zelf geen blijf meer mee weet, gebeurd er totaal niets (zelfs niet na herhaalde vragen van mijn begeleider).

Eindconclusie is duidelijk: bij SBS zitten bepaalde mensen die neerkijken op werkzoekenden (in de wandelgangen heb ik daar trouwens al ronduit oneerlijke gesprekken opgevangen tussen begeleiders). Daarbij komt nog dat de begeleiders die het echt goed menen (want die zijn er zeer zeker) meer bezig zijn met de psyche van de werkzoekenden en met hun eigen pleziertjes, dan met echt mee naar oplossingen zoeken.

Mijn standpunt blijft: een werkloze in Vlaanderen is een rondlopende zak met overheidsgeld en subsidie waar outplacement bedrijven, interims en de vdab om de beurt een duit uit nemen en er nagenoeg niets voor in ruil geven.

Inmiddels zet ik mijn drukke dag verder… ik rijd rond, tracht mijn dossier en administratie op orde te houden en hoop nog met enkele mensen te praten ivm. een open vacature waar men intern me ging voor aanraden – iets waar mensen nogal tuk op zijn tegenwoordig, maar waar meestal niet veel van in huis komt omwille van HR diensten die er meer niet dan wel aanwezig zijn). Maar da’s voor een andere blogpost…


Gepubliceerd via http://dagboekvaneendopper.blogspot.com/

Laat je haar groeien

Lang haar hebben is een absolute must voor al wie werkloos is.
Man of vrouw, jong of oud, autochtoon of allochtoon: allemaal zouden we ons haar lang moeten laten groeien. Liefst tot over de schouders.

Een haartooi die meteen aantoont dat je hip, trendy en werkloos bent is op zich al “cool”, maar er zijn ook tal van voordelen aan verbonden die niet meteen opvallen.

Zo zijn trendy frisuren een vorm van zelfexpressie waarbij je meteen een zeker charisma uitstraalt bij allerlei instanties. Zeg nu eerlijk, niets is zo ‘bon ton’ en van een speelse sexy nonchalance getuigend, dan lang haar dragen op een info-ochtend bij de VdAB. Het is eens iets anders dan snorren, nektapijten, omgekeerd gedragen petjes en doorlopende wenkbrauwen nietwaar?

Bijkomend voordeel voor werklozen is dat je hiermee al gauw 10 euro of meer uitspaart aan een kappersbezoek (afhankelijk van je huidige coiffure kan dit bedrag flink oplopen, vooral emo-kids doen hiermee een gouden zaak).

Nog een voordeel is dat je je hierbij meteen onderscheid van de kortharige werkloze die niet dezelfde durf, uitstraling en karakter lijkt te bezitten voor potentiële werkgevers. Perceptie is alles op dat punt.

Let echter wel op.
Je moet deze lange haren wel op tijd wassen. Dit kost iets meer shampoo dan bij de kortere haarsnit, maar is zeker de investering waard aangezien je je dan ook meteen boven de langharige werklozen positioneert die hun haren nièt wassen (en hippies, die vanzelfsprekend ook lang haar hebben maar hun persoon, noch hun haren, voldoende aandacht geven qua hygiëne. Bijkomend voordeel is wel dat deze mensen niet vaak als concurrenten opdagen bij sollicitaties omwille van de hun typerende gemakzucht).

Lange haren zijn ook een niet mis te verstaan statussymbool naar de toekomstige werkgever toe.
Tegelijk kan je langharig voorkomen meteen een soort barometer zijn om onverdraagzame en slechte werkgevers op te sporen.
Wanneer er iemand van een selectiebureau of HR afdeling een zure opmerking geeft over het feit dat je haren vooraan in lokken over je gezicht hangen, moet er bij de werkloze meteen een lampje gaan branden dat deze werkgever ook over andere dingen zal zitten mekkeren.
Het is een indicatie van een niet bijdetijds bedrijf waar nog oude normen en waarden heersen. Het soort firma’s waar men met een rode balpen in de borstzak rondloopt of mensen gaat berispen over hun kleding, of nog erger bureau-hygiëne.

Niets dan voordelen dus dat lange haar en het mooiste van al is dat je er niets speciaals voor moet kunnen of doen: haar groeit vanzelf en is geheel gratis.

Veel geluk dus met het laten groeien van de haren aan alle werklozen!


Gepubliceerd via http://dagboekvaneendopper.blogspot.com/