leterme, m. (letermen), (plat) – langgerekte luide buikwind waar iedereen van denkt dat hij erg hard zal stinken, maar uiteindelijk naar niets ruikt.
; een leterme laten; – (zegsw.) etymologie onbekend, waarschijnlijk ontstaan in de buurt van Ieper en zich daarna in de gebruikstaal van de rest van het land genesteld.