of… hoe werknemers allemààl moeten kiezen tussen theater of ruggengraat
We zitten, gezien het recente nieuws over Delhaize en de retail sector in’t algemeen, steeds verder weg te zakken in het tolereren van theater-firma’s.
Firma’s waar werknemers systematisch zaken zien fout lopen in hun eigen firma, maar zwijgen om niet ontslagen te worden, of sociaal geen “zeurpiet” te worden genoemd in de groep van werknemers.
Door daar voor te kiezen, gaan deze werknemers op korte termijn de werknemers die wèl opmerkingen maken net uitsluiten en het hen in hun job meer onmogelijk maken (hallo burn-out, bore-out…) , dit om op korte termijn zichzelf veilig zitten en hun loon te blijven krijgen. (Afbetalingen doen voor een fake huis in een veranderende buurt, of zich door de banken in de luren te laten leggen met lange-termijn defensieve beleggingen die nooit echt helpen).
Op langere termijn echter, maken zulke mensen de firma stilaan niet meer rendabel, met als grootste slachtoffer de klanten (die steeds tegen hogere prijzen, een lagere kwaliteit krijgen in goederen en dienstverlening).
Op de lange duur, blijft zulk bedrijf met de rotte appels en de ‘acteur-werknemers‘ achter. Met het soort mensen die in een vergadering zitten, lachen, mee kunnen praten over de koers, zangers en TV-figuurtjes. De mensen die mee doen met alle sociale activiteiten (zolang het meer geen echt werk omhelst) en cijfers of statistieken nastreven en bekijken/beoordelen in meetings met kleffe broodjes, .. om daarna terug naar huis te keren in hun wagentje (cash-cow) en te beseffen dat ze in een toneeltje spelen.
Net als al die andere werknemers spelen ze mee, en krijgen ze een mooie beloning om zo meegaand te zijn. Een slecht toneel trouwens, waar de echte klanten, die NIET meedoen in een toneel, maar gewoon hun goederen willen, de dupe van zijn.
En vroeg of laat zijn ook die oudere werknemers, die meer toneel speelden, ook een klant die de dupe is van zo’n toneel-firma.Of het nu gaat om de rotte groenten van Delhaize, de beschimmelde hamburgers bij de slagerij, de internet-verbinding van Telenet die steeds wegvalt, de slechte facturatie bij Proximus, of de totale onverschilligheid bij VDAB, De Lijn, NMBS, of uw ziekenfonds.
Het Delhaize dilemma is dus de keuze tussen iets zeggen over hoe je als werknemer aan de kant van de klanten staat, en tegelijk het collectieve inkomen verdedigt (tevreden klanten + goede winstmarges), of aan de andere kant kiest om de korte termijnwinst te nemen ten nadele van het bedrijf, de maatschappij en de lange termijn. Dat laatste resulteert in mee doen, problemen negeren, problemen verbloemen, hernoemen en in vergaderingen zitten als een complete wezel zonder emoties.
Om dan 10 jaar later waarschijnlijk gehuld in een regenjasje met een vakbondskleurtje, te staan huilen voor de camera omdat uw firma failliet draait
Speel geen toneel, maar spreek! Ook als het u op korte termijn lijkt te schaden. Want weet je wat? Na zo lang toneel te hebben gespeeld, en een deel van het probleem te zijn in zulke firma’s, komt er ooit dat moment waarop het zwaard van Damocles neervalt op uw kop. En dan ga je op zoek naar een andere job, en ben je dood vanbinnen, opgebrand en zal je vaststellen dat ook in die nieuwe firma (als je al een job vindt) de verziekte boel gewoon hetzelfde is geworden.
Op de duur zijn er enkel nog toneel-firma’s. De zombie bedrijven waar niemand nog iets “negatiefs” durft zeggen en waar iedereen het loon incasseert tot het zwaard valt.
Veel is ook eigen aan de fiat-wereld houding van vele mensen. Waar je in een werk-voor-cunsumenten-tokens maatschappij mee draait. Een weinig motiverende taak meestal, uitgevoerd om net niet rond te komen, of waar je vanbinnen stilaan wegrot en minder mens wordt. Dit proberen veel van die mensen in zombie-bedrijven dan te remediëren door spullen te kopen, te zitten wroeten in hun vastgoed fake investering, om ‘s avonds naar nep-duiding te kijken, of de ene na de andere belachelijke Netflix-serie te bekijken (dezelfde acteurs in steeds andere decors, een cowboydorp, een hospitaal, een andere planeet, of een stad vol superhelden).
Hoe meer u zwijgt, hoe verder u wegzakt in deze fiat-wereld.
Kim De Vos
(allesvoorbitcoin podcast)
